ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχεις δίκιο, αλλά η στατιστική δείχνει ότι κατώτεροι επαγκελματικα ή σε μορφωτικο επίπεδο άντρες αντί να χαίρονται για τις γυναίκες τους, τις ζηλεύουν και γενικότερα βγάζουν κάποιο κόμπλεξ το οποίο στο τέλος διαβρώνει και γρεμιζει συθέμελα τη σχέση. Επίσης αυτό μπορεί να συμβεί σε όλους ανεξαρτήτως ακόμη και σε άτομα που φαίνονται ντόμπρα. Ακόμη κι εγώ. Που το γράφω αυτό αν είχα μια γυναίκα ανώτερη μου ενδόμυχα ίσως να τη ζηλευα. Οπότε καλύτερα να βρει κάτι στο λεβελ της. Αλλιώς μην μπλέξει, η ταπεινή μου γνώμη.

Serendi-pity, καταρχάς συμφωνώ ότι το σημαντικότερο είναι ο χαρακτήρας του άλλου, όχι μόνο να σου φέρεται καλά αλλά και να ταιριάζετε. (το γράφω γιατί μπορεί ο άλλος να είναι εξαιρετικός άνθρωπος αλλά να μην υπάρχει καθόλου καλή χημεία και επικοινωνία μεταξύ σας)Από εκεί και πέρα, όμως, την καταλαβαίνω και την εξ. Για πολλές γυναίκες είναι πολύ σημαντικό να θαυμάζουν τον σύντροφο τους. Είναι κάτι σαν προϋπόθεση για να νιώσουν ερωτική έλξη. Αυτό, αν ο άλλος είναι πχ επαγγελματικά πιο κάτω από εσένα, δεν αποκλείεται φυσικά να το νιώσεις, γίνεται όμως σίγουρα πιο δύσκολο. Εγώ το παραδέχομαι ότι αν για παράδειγμα γνώριζα στο μέλλον κάποιον δικηγόρο που ήξερα με κάποιον τρόπο ότι είναι λιγότερο καλός δικηγόρος από εμένα, αυτό θα με ξενερωνε. Φταίνε τα στερεότυπα με τα οποία μεγαλώσαμε; Είναι θέμα βιολογίας; Δεν ξέρω ποια είναι η σωστή απάντηση. Πάντως συμβαίνει. Συν ότι, όπως λέει πιο πάνω ο Άγιος, συχνά οι άνδρες βγάζουν κόμπλεξ όταν η γυναίκα τους είναι ανώτερη από αυτούς.

Σε αυτό που λες έχεις δίκιο, δηλαδή έτσι αισθάνεστε θέλετε να θαυμάζετε τον άντρα επειδή είναι πιο πετυχημένος ας πούμε. Αλλά αν το σκεφτείς έπεσες στην λούμπα. Γιατί αυτό είναι 100‰ ενφυλος ρατσισμός. Μην σου πω και κατάλοιπο της πατριαρχειας. Φουλ αντίθετο με αυτά που πιστεύεις δηλαδή.

Παιδια γι αυτο επιμένω για το χαρακτηρα. Αν ο αλλος πατάει γερα στα ποδια του κ ξερει ποιος ειναι, τοτε δε θα νοιώσει κατώτερος απο μενα πχ που βγάζω πιο πολλα λεφτα ή εχω μια καλυτερη δουλεια. Μπαινει βεβαια στην εξίσωση κ το πως εγω θα το διαχειριστω ολο αυτο, αν θα ειμαι κουλ μ αυτο. Να σκεφτούμε επισης το ενδεχόμενο ο αλλος να χει πιο καλη δουλεια απο μενα κ να με υποτιμά γι αυτο. Τυπου "εγω φέρνω τα λεφτα στο σπιτι, τι θα μας πεις κ συ" κοκ. Οποτε προβλημα μπορει να υπαρξει κ στην περιπτωση που ο αντρας εχει καλυτερη δουλειά κ βγαζει πιο πολλα. Αρα, για μενα, παλι στον χαρακτηρα καταλήγουμε. Οσο για το μορφωτικό επιπεδο, ε εντάξει νομιζω ειναι γνωστο πλεον οτι οι σποθδες δεν κανουν τον ανθρωπο. Αλλα κ περα απο το χαρακτηρα, τόσοι άνθρωποι υπάρχουν που διαβάζουν κ διευρύνουν τους ορίζοντες τους χωρις να εχουν πάει πανεπιστήμιο. Κ ανθρωποι με σπουδές που εχουν μεινει αυστηρα στο αντικείμενο τους κ απο κει κ επειτα τπτ. Αρα, σχετικά δεν είναι ολα ρε παιδια? Η εγω τα βλεπω απο λαθος πρισμα?

Συμφωνώ με Σερεντιπιτάκι! Στη θεωρία έτσι ακριβώς είναι. Η μάλλον θα έπρεπε να είναι. Απλά στην πορεία φαίνεται ότι τελικά κάποια πράγματα παίζουν το ρόλο τους, αν και δεν θα έπρεπε.

Παλι ματαιοπονω ετσι?

μάλλον άλλα δεν πειράζει, χρειαζόμαστε και μερικούς ονειροπόλους ιδεαλιστές.

TheSaintSir, έχεις δίκιο ότι αυτό που έγραψα είναι φουλ σεξιστικό. Για αυτό άλλωστε επεσήμανα ότι ίσως φταίνε τα στερεότυπα με τα οποία μεγαλώσαμε. Ούτε εγώ έχω καταφέρει να απεμπλακω εντελώς από τα κατάλοιπα της πατριαρχιας δυστυχώς! Υπάρχει πάντως και η άλλη οπτική γωνία. Ο ασκητής για παράδειγμα λέει πως μια από τις διαφορές των δύο φύλων μέσα στις σχέσεις ότι ο άνδρας ποθεί την γυναίκα, ενώ η γυναίκα θαυμάζει τον άνδρα. Εκείνος, που σίγουρα είναι πιο ειδικός από εμένα, το αποδίδει στην βιολογία και το συνδέει με το ένστικτο της μητρότητας.

Χαίρομαι που συμφωνούμε κάπου.