ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω βαρεθεί να βλέπω γύρω μου αποβλακωμενους ανθρώπους με ένα κινητό και ένα ταμπλετ στο χέρι. Επιφανειακές σχέσεις, τρομερή μοναξιά. Υποκρισία. Αγόρια στο ένα τραπέζι. Κορίτσια στο άλλο. Κανένα φλερτ. Καμία επικοινωνία. Και στην καλύτερη περίπτωση αν κάτσει κάτι, ένα πήδημα στα γρήγορα και ο καθένας σπίτι του. Καμία διάθεση για ανθρώπινη επαφή. Καμία αντοχή για βάθος χρόνου. Ειλικρινά λυπάμαι αυτή την γενιά. Έζησαν τα στραβά των προηγούμενων που ζούσαν και ζουν στην υποκρισία και το ψέμα και για να τα αποφύγουν πήγαν στο άλλο άκρο. Κρίμα, κρίμα για όλους. Και κρίμα και για εμένα που το ζω και δεν μπορώ να αλλάξω τίποτα.