ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλό βράδυ παιδιά... Δεν ξέρω απο πού να το πιάσω. Αρχικά νιώθω τύψεις για τα συναισθήματά μου γιατί είμαι σε μια ηλικία(mid 30's) που πρέπει να μάθω να διαχειρίζομαι λίγο αυτά που νιώθω. Και εννοώ να σοβαρευτώ και να μην λειτουργώ απερίσκεπτα.Είμαι κοπέλα και είμαι σε σχέση με άλλη κοπέλα εδω και 1μιση χρόνο. Πρώτη φορά στη ζωή μου που βρίσκω έναν άνθρωπο με τον οποίο συνεννοούμαστε άψογα, δεν έχει ίχνος εγωισμού- και αυτό με εχει βοηθήσει πολύ να ξεκλειδώσω σαν άνθρωπος-με κατανοεί- και 'γω το ίδιο- μου συμπαραστέκεται , με βοηθάει και γενικά είναι ένας άνθρωπος μάλαμα με απίστευτη καλοσύνη οχι μόνο προς τον άνθρωπό της αλλά και γενικότερα. Και όταν λέω καλοσύνη εννοώ έμπρακτη. Την αγαπώ,την επιθυμώ και περνάω πολύ όμορφα μαζί της.. Πρίν καμια 5ετία που λετε, ειχα γνωρισει μια κοπέλα με την οποία είχαμε ενα fling . Ήταν ας πούμε μία καψούρα καλοκαιρινή -οπως αυτές που βλέπεις στις ταινίες- το ζούσαμε ρε παιδί μου σε κάποια παραλία της Χαλκιδικής.μεγάλη καψούρα την είχα την τύπισσα.'Ηταν και ενα κουκλάκι ζωγραφιστό ρε γαμώτο! Η δεύτερη φορά στη ζωή μου που ενιωσα ετσι για κάποια (αν κ εχω πολλες εμπειρίες με κοπέλες). Που λέτε, η σχέση μας κράτησε λίγο και δυστυχώς βγήκαν ανασφάλειες και σε συνδυασμό με απόσταση χωρίσαμε απότομα και δεν της ξαναέστειλα ποτέ ουτε έκανα προσπάθεια να την ξαναδώ γιατί ήξερα οτι δεν θα είχε αίσιο τέλος. Αργότερα έμαθα οτι έκανε σχέση με μια τύπα καρα-κουκλάρα και φυσικά μου στοίχισε. Οχι γιατι ηταν γκομενάρα η αλλη αλλά γιατί δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς ,αυτό που ισχυριζόταν η ιδια οτι ηταν έρωτας, το ξεπέρασε μεσα σε λίγους μήνες και ερωτεύτηκε τοσο σύντομα κάποια άλλη. Κατάπια και γω την πίκρα και τα δάκρυά μου και προχώρησα. Και πάμε στο παρόν, κάποιες μέρες πριν, η καλύτερη μου φίλη που γνωρίζονται βγήκε μαζί της για καφέ μετα απο τόσα χρόνια. Πάνω στη συζήτηση , αναφέρθηκαν και στη σχέση μας και η κοπέλα ειπε μεταξύ άλλων οτι ήμουν ο πιο γλυκός άνθρωπος που έχει κάνει σχέση κ το κλίμα ήταν κάπως συγκινητικό. Απο εκείνη τη μερα που η φίλη μου μου είπε ολα αυτά εχω αναστατωθεί. Δε μπορώ να συγκεντρωθώ. Νιώθω μονίμως ενα κόμπο στο λαιμό οταν τη σκέφτομαι. Τρέμω στη σκέψη οτι μπορεί τυχαία να τη δω και να μαι μαζί με την κοπέλα μου γιατί θα μου κοπούν τα πόδια!!! Δεν ξερω, εχω φρικάρει! Την αγαπώ την κοπέλα μου και δε θέλω να νιώθω έτσι...αλλά απο τότε που συναντήθηκαν, εχει σφηνωθεί στο κεφάλι μου και είμαι αλλού! Νιώθω άσχημα απέναντι στη σχέση μου(δεν της εχω πει κατι) αλλά αρχιζω να αναρωτιέμαι για τα συναισθήματά μου! Νιώθω οτι την κοροιδεύω! Κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη παιδιά! Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε.