ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.9.2019 | 15:34

Κάτι που έχω καταλάβει

Ξέρετε τι έχω αντιληφθεί;Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι που είναι εσωστρεφείς ή κάπως μελαγχολικοί, αλλά όχι μόνο αυτό αλλά και κατσούφηδες, είναι αυτοί που έχουν περισσότερη κατανόηση κι αγάπη και συμπαράσταση για τους πληγωμένους ανθρώπους ή κάποιον που έχει ανάγκη.Προσοχή, όταν λέω κατσούφηδες, δεν εννοώ να έχουν απειλητικό ξινό βλέμμα αλλά λίγο κατσούφιασμα, ελπίζω να καταλαβαίνετε τι λέω.Ενώ αυτοί που είναι δυνατοί στην επικοινωνία κι έχουν κοινωνικές δεξιότητες, είναι χορτασμένοι από επιτυχίες ξέρουν ότι δε θα ξεμείνουν ποτέ από παρέα, οπότε δεν πολυδίνουν σημασία στους αδύναμους χαρακτήρες.Δεν λέω ότι έτσι συμβαίνει με όλους, υπάρχουν κι εξωστρεφείς άνθρωποι που προσπαθούν να σε βάλουν στον κόσμο τους, που σκέφτονται π.χ. αν έχουν οι ίδιοι κοπέλα, να βρουν μια κοπέλα και για τον άλλο, να του γνωρίσουν π.χ. μια φίλη τους ή τη φίλη της κοπέλας τους.Ή να τον πάρουν και τον άλλο στην παρέα τους.Αλλά αρκετοί δεν ενδιαφέρονται.Θα μου πείτε, είναι υποχρεωτικό να ενδιαφέρονται για τους άλλους;Όχι βέβαια, απλά λέω.
8
 
 
 
 
σχόλια
Εγώ πιστεύω πως δεν γίνεται να είσαι μονίμως στην ίδια φάση. Ούτε να είσαι συνέχεια χαρούμενος, ούτε να είσαι συνέχεια μελαγχολικός γίνεται. Είναι κάπως μονότονο όλο αυτό.
Εμένα προσωπικά μου αρέσουν τα μελαγχολικά μάτια μιας που τα δικά μου μάτια μοιάζουν αρκετά με αυτά. Αυτό πάλι με τους κατσούφηδες δεν συμφωνώ. Εμένα δεν μου αρέσουν οι ξινοί άνθρωποι και που όλο κουτσομπολεύουν τους άλλους. Για να κάνεις παρέα με κάποιον δεν χρειάζεται να είναι κάποιος κλόουν για να σε διασκεδάζει. Οι μελαγχολικοί άνθρωποι, είναι ευαίσθητοι και σημαίνει πως μπορούν να κατανοήσουν και να συμπαρασταθούν σε κάποιον άλλον που περνάει δύσκολα.
Λεμόνι (το) 11.9.2019 | 18:25 Για να πας μια βόλτα με κάποιον, σημαίνει ότι έστω νιώθεις κάποια οικειότητα μαζί του. Και όταν συζητήσεις μαζί του τα περί ανέμων και υδάτων, θα πρέπει να συζητήσεις και πιο ουσιαστικά θέματα. Εντάξει τώρα; Και δεν νομίζω να τους παρουσιάζει κανένας με ρομαντικό τρόπο. Ο/η εξ, λέει απλά ότι οι εσωστρεφείς άνθρωποι, όντας πιο απόμακροι και με λιγότερες παρέες, μπορούν να καταλάβουν καλύτερα τους ανθρώπους που βιώνουν παρόμοιες, ή και όχι, δυσκολίες και μπορούν να έρθουν πιο εύκολα στην θέση τους, καθώς έχουν παλέψει σε πολλές περιπτώσεις, και με τον εαυτό τους τον ίδιο. Έλεος με την δαιμονοποίηση των ανθρώπων που έχουν ίσως κάποιο θέμα με την "κοινωνικοποίηση", ή οποιοδήποτε άλλο τέτοιο θέμα. Και όχι, το "όλοι δεν θέλουμε κατσούφηδες ανθρώπους γύρω μας, είναι στην φύση μας", το λες εσύ. Δεν μπορείς να ξέρεις τί θέλει ο καθένας στην ζωή του. Μπορεί κάποιον να τον απογοήτευσαν οι "χαρούμενοι" και να βρει στα μάτια κάποιου πιο μελαγχολικού, την παρηγοριά που ψάχνει, και μέσω αυτής της συμπαράστασης, να φτιαχτεί μια γερή φιλία. Και το ξαναλέω: Οι άνθρωποι δεν είναι ρομπότ, όταν αντιμετωπίζουν κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα που ίσως τους κάνει κακόκεφους ή επιθετικούς ή οτιδήποτε, δεν χρειάζονται κριτική.
Λες και ο άλλος έχει την υποχρέωση να σπαταλά όλη του την ενέργεια για να σέρνει τον κατσούφη από δω κι από κει. Να παρακαλά να βγουν κι ο "κλειστός" να έχει τις κλειστές του, να ντρέπεται, να φοβάται, να νιώθει μειονεκτικά ή δεν ξέρω κι εγώ τι αλλο.Ή αν του γνωρίσουν παρέα κι άλλους φίλους να κάνει σαν το πιτσιρίκι που βαριέται τους μεγάλους και περιμένει απλά να πάει σπίτι.Περιγράφεις άνθρωπο με πρόβλημα, ο οποίος πρώτα πρέπει να το λύσει με τον εαυτό του και μετά να κοινωνικοποιηθεί με ίσους όρους. Έλα λίγο και στη θέση του άλλου που δεν ξέρει τι συμβαίνει στο κεφάλι σου και δεν έχει γνώση, χρόνο, όρεξη να ασχοληθεί να μάθει.
Είπε κανείς αυτό; Συνήθως όμως δεν παρακαλάει κάνεις τον "κλειστό" να βγει έξω μαζί τους, μην τους χαλάσει το κέφι ή την παρέα. Καλώς ή κακώς άλλοι κάνουν πιο δύσκολα γνωριμίες και θέλουν πολυ περισσότερο χρόνο να ανοιχτούν (και συνήθως είναι αυτοί που έχουν βιώσει περισσότερο και εντονότερα, αρνητικά συναισθήματα,.όπως η απόρριψη, ο αποκλεισμός κλπ) και άλλοι είναι πιο ανοιχτοί. Όμως, αυτό που λες δεν ισχύει, καθότι σε λίγες περιπτώσεις οι παρέες, αλλά και μεμονωμένα τα άτομα που έχουν δύο ή τρεις φίλους, είναι ανοιχτές/α για νέες γνωριμίες.
Όταν λες θέλουν περισσότερο χρόνο "να ανοιχτούν" τι εννοείς; Για να πας μια βόλτα με φίλο ή γνωστό ή συνάδελφο κτλ, δεν χρειάζεται ούτε σημαίνει ότι θα μοιραστείς ντε και καλά τα σώψυχά σου. Οπότε το "άνοιγμα" είναι άκυρο σαν δικαιολογία. Μπορείς και θα έπρεπε να έχεις την ικανότητα να συζητήσεις ένα σωρό θέματα που δεν έχουν να κάνουν με προσωπικά (αυτά όλοι τα μοιραζόμαστε με λίγους έτσι κι αλλιώς). Αν όμως δεν είσαι σε θέση να ξεκινήσεις από τα βασικά, το σμολ τοκ που λένε στα χωριά, πώς θες να πας παρακάτω και να τυγχάνεις αποδοχής;Κανείς δεν είπε οτι θα πρέπει να είσαι τύπος 3 λαλούν και δυο χορεύουν. Όμως βρε παιδιά μην παρουσιάζεται με ρομαντικό τρόπο ανθρώπους που έχουν πρόβλημα κοινωνικοποίησης. Δεν τους βοηθάτε έτσι, γιατί επαναπαύονται και αυτο-δικαιολογούνται. Κανείς δεν θέλει τον κατσούφη, είναι στη φύση μας, πώς να το κάνουμε; Θα νιώθουμε ενοχές που δεν θέλουμε το ψυχοπλάκωμα; Άνθρωποι που είναι σε πένθος πχ βοηθούνται από το περιβάλλον τους και την παρακίνηση που αυτό τους προσφέρει, στον βαθμό που θέλουν οι ίδιοι να βοηθηθούν. Κάποια στιγμή και το περιβάλλον αποτραβιέται για να επέλθει η ίαση από μέσα προς τα έξω.Και μου λες τώρα να χαϊδολογάει το περιβάλλον άτομα που έχουν επιλέξει οι ίδιοι να ζουν λες και τους έχει πέσει ο ουρανός στο κεφαλι. Αλλά και να τους έχει πέσει, ξέρεις η στάση του καθενός μας κάνει τη διαφορά.
Scroll to top icon