ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο φίλος μου είναι 33 ετών, εγώ είμαι 27. Το σημαντικότερο πρόβλημα της σχέσης μου είναι η σχέση με τη μητέρα του. Μιλάνε στο τηλέφωνο συνεχώς, πολλές φορές την ημέρα. Η μητέρα του γνωρίζει ακριβώς ποιο είναι το πρόγραμμά του. Μέχρι εδώ θα πει κανείς ότι είναι συνηθισμένο αν και δεν είναι έτσι. Το πρόβλημα μου είναι ότι εκείνος δεν το βλέπει σαν πρόβλημα. Απεναντίας το βλέπει φυσιολογικό. Όπου και να πάμε αναφέρει τη φοβερή μητέρα του που ξέρει το ένα, που ξέρει το άλλο, που τον συμβουλεύει συχνά. Θα πάμε να φάμε σε ένα εστιατόριο, θα του αρέσει; Ε θα θέλει να φέρει και τη μητέρα του εκεί κάποια άλλη φορά. Θα πάμε διακοπές; Θα πάρει κάτι πάρα πολύ ακριβό στη μητέρα του σαν δώρο. Τις προάλλες είχα γενέθλια και μου έφεραν διάφορα δώρα, μεταξύ των οποίων και μια ορχιδέα. Πήγε και πήγε ορχιδέα στη μητέρα του. Φτιάχνω κοτόπιτα που είναι η σπεσιαλιτέ του; Θα πάρει και στη μητέρα του ένα κομμάτι και μετά θα με πάρει η ίδια να μου πει τι δεν έκανα καλά, και ότι ήθελε περισσότερο αλάτι/πιπέρι/κρεμμύδι . Λες και ζήτησα τις συμβουλές της. Όλα αυτά τα μικροπράγματα τοποθετούν τη μητέρα στο βάθρο της ζωής του και εμένα με ρίχνουν αθροιστικώ τω τρόπω στα βάραθρα. Η μητέρα μου αυτό, η μητέρα μου το άλλο. Στην αρχή δεν φαινόταν - όταν βγαίναμε την είχε περιορίσει κάπως για να μη φανεί μαμάκιας, αλλά εκ των υστέρων φάνηκε ότι η μητέρα τα ήξερε όλα από την αρχή. Δεν μπορώ να ρίξω το φταίξιμο στη γριά, τόσα ξέρει, τόσα κάνει, μετά βίας τελείωσε το σχολείο και ο δικός μου που έχει τελειώσει και ένα Πανεπιστήμιο θεωρεί τις συμβουλές της σαν να της έχει δώσει ο Αϊνστάιν. Θα πει η μητέρα του: "Τις ντομάτες που έχει στο ψυγείο να της βάλετε στην κατάψυξη σαν χυμό για να τις χρησιμοποιήσετε μετά για να μη χαλάσουν". Και αυτός θα ακολουθήσει κατά γράμμα τη συμβουλή της λες και είναι μάννα εξ ουρανού. Όλο αυτό το παραμυθάκι έχει αρχίσει και με κουράζει απίστευτα. Δεν φταίει η γριά. Φταίει ο δικός μου που ψάχνει μια δεύτερη μάνα αντί σύντροφο. Θα χωρίσω. Το πήρα απόφαση. Δυο χρόνια περίμενα να αλλάξει, αλλά δεν αλλάζει. Τις προάλλες ήρθε το "μάννα" στο σπίτι που μένουμε και μου έκανε παρατήρηση γιατί δεν σιδερώνω τα εσώρουχά μου και φαίνεται πως δεν έχουν σιδερωθεί και ότι αυτό λέει πολλά για τον χαρακτήρα μου. Και ότι επειδή είναι λεπτά κορδονάκια κινδυνεύω με μολύνσεις στην ευαίσθητη περιοχή. Και ο γιος της δεν έβγαλε τσιμουδιά. Μόνο είπε "έτσι είναι, μητέρα". Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το πικρό αυτό ποτήρι.