ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγαπητοί αναγνώστες της στήλης, δεν έχω σκοπό να αμφισβητήσω τα λεγόμενά σας, όπως δεν θα ήθελα να αμφισβητήσετε κι εσείς τα δικά μου, απλά επειδή σχεδόν σε κάθε δεύτερη εξομολόγηση διαβάζω για μοναξιά, μοναξιά, μοναξιά, μοναξιά, όλοι ολομόναχοι κι ολομόναχες είστε.Πού είστε ρε παιδιά όλοι εσείς;Πού;Πάω σε σινεμά, είμαι μόνος σαν τη μύγα μες στο γάλα, και δίπλα παραδίπλα μπροστά τριγύρω όλοι εσείς, είτε ζευγάρια είτε παρέες.Σε όλα τα σινεμά του κέντρου που πάω είκοσι χρόνια τώρα.Στα θέατρα το ίδιο.Στις συναυλίες σόλο.Στα λεωφορεία είμαι αυτός ο στ' αλήθεια μόνος που κάθομαι γαλαρία, θα μ' έχετε πετύχει, δε μπορεί.Στο τραμ είμαι αυτός που κάθομαι στην πρώτη θέση της τελευταίας πόρτας κοντά στην πόρτα του οδηγού.Στο Χυτήριο είμαι αυτός που κάθεται αριστερά μπροστά-μπροστά στην άκρη και δίπλα όοοοολοι εσείς με τις παρέες σας, με τα ταίρια σας, να φασώνεστε, να φιλιέστε, να συνομιλείτε.Και μη μου πείτε ότι επειδή είστε μόνοι και μόνες, είστε συνέχεια στο σπίτι σας και δε βγαίνετε.Γιατί αλήθεια πώς το κάνετε αυτό;Εγώ που είμαι πραγματικά μόνος, δε μπορώ να κάθομαι στο σπίτι. Αν καθόμουν στο σπίτι, θα 'χα τρελαθεί έντελώς.Ευτυχώς που η τέχνη είναι η διέξοδός μου μια ζωή, από μικρός στην τέχνη στηριζόμουν, αλλιώς δεν θα είχα φτάσει μέχρι εδώ.Κι είναι άδικο να λέτε σε κάποιους να επικοινωνούν μέσω ίντερνετ. Καταλαβαίνω, κατανοώ απόλυτα ότι το λέτε καλοπροαίρετα, αλλά η λύση δεν είναι η επικοινωνία μέσω ίντερνετ και τι ωραία που είναι το να μιλάμε μέσω ίντερνετ.Το ίντερνετ είναι υπποκατάστατο της πραγματικής επικοινωνίας.Κάθε άνθρωπος αξίζει να έχει ανθρώπους δίπλα του, όχι να συνομιλεί μέσω ίντερνετ.Ούτε αυτά που λένε κάποιοι στους άλλους: Συνήθισε την ιδέα ότι μπορεί να είσαι μια ζωή μόνος σου γιατί οι γυναίκες δεν είναι το δυνατό σου σημείο.Ή την ίδια φράση που λένε στις γυναίκες για τους άντρες.Και συνήθως όσοι τα λένε αυτά στους άλλους, όσοι λένε στους άλλους '' ε, συνήθισέ τη, τη μοναξιά μωρέ,'' και τέτοια, είναι εκείνοι που αν μείνουν έστω και μια ώρα χωρίς ταίρι ή χωρίς φίλους, αμέσως κάνουν σαν να πέφτει το ταβάνι κι ο ουρανός να τους πλακώσει.Αλλά όταν ζουν οι άλλοι μόνοι, τότε δεν πειράζει.Τέλος πάντων.Ο λόγος που έγραψα την εξομολόγηση είναι επειδή διαβάζω κι ακούω συνέχεια για μοναξιά, αλλά μοναξιά δε βλέπω εκεί έξω.