ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.9.2019 | 13:06

Διαφορά ηλικίας, πόσο σημαντική είναι τελικά;

Καμιά φορά από τις πιο δύσκολες στιγμές μπορεί να βγει κάτι όμορφο .. Στιγμές που πηγαινοέρχεσαι στα νοσοκομεία για ένα αγαπημένο σου πρόσωπο που ελπίζεις και παλεύεις να το δεις και πάλι υγιή .. Μαζί του σε όλα .. στις μάχες, στα ξενύχτια στο νοσοκομείο, στις επισκέψεις στον γιατρό .. Ώσπου κάπου εκεί συναντάς τον συνάδελφο του γιατρού αυτού και τότε ξεκινάνε όλα. Βλέμματα, χαμόγελα, μηνύματα, κλήσεις και συναντήσεις .. 36 αυτός, 21 εγώ .. και ντρέπομαι, ντρέπομαι να μοιραστώ με κάποιον το πώς με έκανε να νιώσω αυτός και όχι κάποιος στην ηλικία μου που όλοι λένε φυσιολογικό, ντρέπομαι να πω πώς με βοήθησε να βγω από το σκοτάδι και να ελπίζω για αυτό που πολλοί το θεωρούν δεδομένο σε αυτή τη ζωή. Ζήσε το τώρα, μας λένε όλοι στο νοσοκομείο, έτσι και κάνω  αλλά τι μέλλον έχουμε στην τελική;
10
 
 
 
 
σχόλια
Απο ολα τα ρήματα που μπορουσες να επιλέξεις, γτ επέλεξες το "ντρεπομαι"? Δεν καταλαβαινω. Προβληματίζομαι, φοβαμαι, δισταζω, κωλωνω. Αλλα ντρεπομαι? Για τον ανθρωπο που μονη σου λες οτι σε βοηθησε τοσο? Γτ ρε κοπελια? Αδικο δεν ειναι? Ασ το, μην το προχωρας μαζι του. Δε μπορεις να το υποστηρίξεις. Ελπιζω ο άνθρωπος σου να εγινε καλα κατα τ αλλα.
15 χρόνια δεν είναι λίγα αλλά δεν είναι και διαφορά τύπου πατέρα-κόρης. Δε θεωρώ αυτή τη διαφορά απαγορευτική για να είστε μαζί με την προϋπόθεση βέβαια πως είστε και οι δυο ευτυχισμένοι.
15 χρόνια δεν είναι λίγα αλλά δεν είναι και διαφορά τύπου πατέρα-κόρης. Δε θεωρώ αυτή τη διαφορά απαγορευτική για να είστε μαζί με την προϋπόθεση βέβαια πως είστε και οι δυο ευτυχισμένοι.
Σου έδωσε φως μέσα στο σκοτάδι. Είναι σπουδαίο αυτό μέσα σ' ένα κόσμο που οι περισσότεροι ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους. Αφού τον αγαπάς, ζήσ' το και μην ακούς κανένα. Μην αφήνεις τη λογική να σταθεί εμπόδιο.
Ανάλογα τις ανάγκες του καθενός, αν έχεις περισσότερες συναισθηματικές ανάγκες, μια χαρά είστε, γιατί σίγουρα ενας μεγαλύτερος μπορεί να σε καταλάβει καλυτερα, αν όμως αρχίσεις να μαθαίνεις το σώμα σου αρκετά και τεσπά ξύπνησεις για τα καλά σεξουαλικά δε ξέρω κατά πόσο θα σε καλύπτει αν ανταποκρίνεται μια φορά την βδομάδα ας πούμε (από ένα σημείο και μετά), ε οπότε πέρα από σπάνιες περιπτώσεις θα καταλήξεις να πηδιεσαι από εδώ και από εκεί αλλά δε θα τον χωρίζεις γιατι τον αγαπάς κλπ, κλπ, τεσπα για μένα δέκα χρόνια είναι το μάξιμουμ διάφορα που μπορεί να έχει ένα ζευγάρι
Ζήστε το! Τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο. Έχω παρατηρήσει πως τις περισσότερες φορές καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες. Να νιώθεις την ελευθερία να κάνεις αυτό που θέλεις, και ό,τι βγει θα το αντιμετωπίσεις τότε. Καλή τύχη :)
Δεν έχετε μέλλον, όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή έτσι το βλέπεις εσύ. Που να περάσουν τα χρόνια και να πας 35 και 40, τότε τι θα λες και τι θα αναρωτιέσαι;
Scroll to top icon