ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαστε ενα χρονο μαζι. Ειναι 34 και μενει με τους γονεις του. Εγω ειμαι 22 και μενω επισης με τους γονεις μου και σπουδαζω. Καταληξαμε να μενουμε μαζι σχεδον καθε μερα, στην ουσια χωριζομαστε την ωρα της δουλειας του και των μαθηματων μου. Μενουμε στην αποθηκη κατω απο το σπιτι τους. Ο χωρος ειναι πολυ μεγαλος, αλλα παραμενει αποθηκη. Εχει απειρα πραγματα εκει μεσα (οτι εχουμε ολοι στις αποθηκες μας), δεν εχουμε τα βασικα. Κουζινα, τουαλετα,μπανιο. Βασικα τουαλετα εχουμε αλλα δεν εχει καζανακι. Συνεπως καταλαβαινετε οτι δεν μπορω να κανω και πολλα πραγματα εκει και για οσα κανω βαζω χαρτακι για να μην ακουμπησω, οχι οτι ειναι βρωμικη αλλα ειναι αποθηκη,παχαρχαια καταλαβαινετε σταζει απο εδω απο εκει,σκονες μπαινουν συνεχεια απο το παραθυρακι,εντομα κλπ. Βρυση στο μπανιο υπαρχει (''βρυση'', λεμε τωρα) ειναι η μονη μας πολυτελεια. Η σχεση μας ειναι πραγματικα οτι καλυτερο μου εχει συμβει, ειμαι ερωτευμενη για πρωτη φορα και εκεινος δειχνει το ιδιο. Ολα βαινουν καλως ..εκτος απο αυτο. Αν εμενε μονος του θα ημουν πιο ανετη, θα μπορουσαμε να κανουμε ακομα περισσοτερα πραγματα μαζι και δε θα ζουσα μεσα στη βρωμα και την ακαταστασια. Προς το παρον κανω υπομονη, απο το τιποτα μου αρκει αυτο. Αλλα για ποσο? Εχει περασει σχεδον ενας χρονος. Εχει βολευτει κι αυτος θεωρω. Οταν τον ρωτουσα στις αρχες πως και εφτασε 30+ και δεν εμεινε ακομα μονος του η απαντηση του ηταν πως ''Τα λεφτα που θα εδινα στο ενοικιο κλπ μου μενουν στη τσεπη ωστε να ειμαι ανετος''. Εγω του ειχα πει (ασχετα με εμενα) οτι γνωμη μου ειναι πως πρεπει να μεινει και μονος του,να δει πως ειναι να μην εχεις μια μανα στο σπιτι να σου τα κανει ολα. Η πορτα ειναι τσιγκινη και πολλες φορες φοβαμαι, ειναι κ ισογειο και ενταξει με αυτη την πορτα καμια ασφαλεια. Κρυο φυσικα, καθολου θερμανση, σχεδον καθε μερα φαγητο απ εξω (ο καθενας πληρωνει τα δικα του), ενω αν ειχαμε μια κουζινα θα γλιτωνα κι εγω πολλα λεφτα. Τουαλετα, αστα να πανε,δραμα. Πρεπει να πηγαινω πανω στους δικους του (σπανια εως ποτε) ή να πηγαινω σπιτι μου. Μονο στο κρεβατι μπορουμε να κατσουμε,πουθενα αλλου. Ολο αυτο τραβαει ενα χρονο τωρα και ωρες ωρες που θελω εστω να παω τουαλετα ή να κανω ενα ντουζ βρε αδερφε, ξενερωνω και σκεφτομαι γιατι ζω ετσι. Του ειχα πει μια φορα πανω σε συζητηση οτι αν θελησει να νοικιασει μπορει να νοικιασει ενα σπιτι των γονιων μου που σιγουρα θα του ζητησουν πολυ πολυ λιγα χρηματα. Να τονισω οτι δεν ειμαι κακομαθημενη, νευριαζω που δεν εχω εστω μια τουαλετα και ενα μπανιο,τι πιο βασικο αλλωστε? Επισης να αναφερω οτι εκεινος δεν ειναι μαμακιας. Τι να κανω? Σας φαινεται λογικο? Θα ηθελα να ακουσω τις αποψεις σας, ευχαριστω εκ των προτερων.