ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.10.2019 | 11:41

Οι εμπειρίες μου σαν στρατιώτης στην πρωτεύουσα

Καλημέρα στο παρεάκι!Εγώ παιδιά είμαι από χωριό.Όχι ένα απλό χωριό αλλά ένα ακριτικό ορεινό χωριό.Ο πατέρας με τα αγροτικά και τα ζώα,εγώ σπουδές σε ΙΕΚ τηλεπικοινωνιών και τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με ταξί.Θα μου πείτε τι ταξί στο χωριό ε;Βασικά έχω ένα ταξί βανάκι και μεταφέρω τα λιγοστά παιδιά κάθε μέρα από το χωριό μου και τα διπλανά χωριά στην κοντινή κωμόπολη για να πάνε σχολείο.Ο δήμος με πληρώνει καλά γι'αυτό και όλα κυλάνε ωραία.Η αδερφή μου σπουδάζει μεταπτυχιακό Αθήνα και μου φάνηκε καλή ιδέα όταν μπήκα φαντάρος να δηλώσω Αθήνα για να δω κι εγώ τι παίζει στην πρωτεύουσα.Ήρθε το χαρτί,δήλωσα οδηγός,πέρασα εκπαίδευση,έβαλα μέσον και κατευθείαν πήγα Αθήνα.Σαν οδηγός είμαι όλη μέρα στα δρόμο τουλάχιστον 8 ώρες.Ξεκουράζομαι και μετά πάλι στο τιμόνι.Δεν με πειράζει που βαράω διπλοβάρδιες,αρκεί να οδηγάω και να περνάει ο καιρός.Που και που μου δίνουν και καμία διανυκτέρευση και πάω στην αδερφή μου να κάνω κανένα μπάνιο και να φάω κανένα σπιτικό φαγητό.Για την Αθήνα έχω να πω πολλά πράγματα.Άλλα καλά και άλλα άσχημα.Από τη μεγαλύτερη εμπειρία που έχω στους δρόμους τα περισσότερα είναι άσχημα.Παντού έχει κίνηση και φρακάρισμα.Ιδίως τις ώρες εργασίας γίνεται πανηγυράκι καλό.Κόρνες,νεύρα,άγχος και τσακωμοί,φωνές και κακό.Ειδικά στην εθνική κάθε πρωί και απόγευμα στο ποτάμι γίνεται το αδιαχώρητο.Καμιά φορά σταματάμε κέντρο για ταχυδρομείο και καφέ και δε μπορούμε να παρκάρουμε με τίποτα.Εμένα δε με πολυενδιαφέρει γιατί κάνω τη δουλειά μου και δε βιάζομαι να γυρίσω πίσω ούτε να δω τα παιδιά μου σπίτι,ούτε να ξεκουραστώ στο κρεβατάκι μου.Έχω πάρει απόφαση ότι είμαι φαντάρος και κάνω ό,τι μου ζητηθεί χωρίς πολλά πολλά.Σήμερα ήμουν στο ποτάμι με πρώτη-δευτέρα σε μια ουρά χιλιομέτρων και έβλεπα τους αδιάφορους να έχουν χωθεί στη ΛΕΑ και να παρενοχλούνε τη διέλευση ασθενοφόρου.Αυτό δε μπορώ να το χωνέψω και με στενοχωρεί πολύ κάθε φορά που το βλέπω.Τελευταίως η κίνηση έχει αυξηθεί υπερβολικά και δε μπορώ να καταλάβω γιατι.Παντού ατυχήματα και καθυστερήσεις,παλιά αυτοκίνητα που ξεμένουν στη μέση του δρόμου,η κατάσταση να έχει φτάσει στο αμήν.Μίλαγα με ένα παιδί αθηναίο και μου έλεγε ότι ούτε τα μέσα τον βολεύουν ιδιαίτερα,το μετρό δε σε πάει παντού όπως θες και ειδικά εμάς που είμαστε στρατιώτες,τα λεωφορεία κακός χαμός,μπορεί να μείνουν ή και να πάρουν φωτιά όπως είχα δει πριν λίγο καιρό μπροστά στα μάτια μου.Που θα πάει αυτό το χάλι παιδιά;Δε λέω,ωραία η Αθήνα και όλα τα συναφή,αλλά εγώ που είμαι οδηγός όταν με ρώτησε ο λοχαγός αν επιθυμώ να παραμείνω κι άλλο στο στράτευμα του απάντησα ευγενικά πως αυτό το πράγμα να το ζω για τα επόμενα 2-3 χρόνια αποκλείεται.Χαρά στο κουράγιο σας.Σας χαιρετω!
1
 
 
 
 
σχόλια

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon