Δεν υπαρχει καποιος αγραφος κανονας που να λεει οτι στα 19 σου πρεπει να εχεις ζησει τα παντα. Θα τα ζησεις οταν με το καλο ερθουν, οταν οι συνθηκες ειναι καταλληλοτερες, κτλ. Και ισως οντας ωριμοτερη με τα χρονια, τα εκτιμησεις περισσοτερο απο οτι εαν τα εκανες μικροτερη. Δεν σε κηνυγαει κανεις για να νομιζεις οτι εισαι "πισω" στη ζωη σου. Εχεις τα χαρακτηριστικα σου (οπως ολοι αλλωστε) που σε κανουν ιδιαιτερη. Καλυτερα ιδιαιτερη, παρα καρμπον ιδια με ολους τους αλλους. Και το γεγονος οτι ταιριαζουν τα χνωτα σου με μεγαλυτερους απο εσενα, δειχνει οχι μονο απλα οτι εισαι πισω, αλλα μαλλον εισαι πιο μπροστα απο τους/τις συνομηλικους/ες σου.
18.10.2019 | 10:08
Τα ψυχολογικά. Μου
Έχω φτάσει 19 χρόνων κ δεν έχω εμπειρίες στην ζωή μου.... Ούτε σχέση έχω κάνει ούτε τους άντρες μπορώ να πω ότι τους έχω μάθει... Ούτε εξωτερικό έχω πάει κ μόλις πριν από 6 μηνες μπήκα πρώτη φορά σε πλοίο στην Κέρκυρα......... Το παράδοξο είναι ότι σπουδάζω γερμανική γλώσσα κ φιλολογία κ τώρα τελευταία νιώθω. Πολύ πεσμένη συνέχεια θέλω κάποια παρέα συνέχεια αλλιώς τρελαίνομαι με πιάνουν μαύρες σκέψεις φοβάμαι τον θάνατο κλπ κλπ..... Μου λείπει κ η αντρική παρουσία απ τη ζωή μου γτ είμαι Μόναχο παιδί κ παιδί χωρισμενων γονιών κ εκτός αυτού έχω φτάσει 19 κ νιώθω τόσο πίσω στην ζωή μου ενώ προσπαθώ από παιδί να φτάσω ψηλά διάβαζα από μικρό παιδί κ βλέπω αργοσχολουε να χαίρονται την ζωή κ να κάνουν ταξίδια στο εξωτερικό κ να έχουν πολλές γνωριμίες... Προτιμώ τους πολύ μεγαλύτερους κ στην επιλογή συντρόφου κ στις παρέες τους μικρούς δεν τους θέλω
9
