ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μου, πολλά από τα οποία δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν, που είναι αρκετά σκοτεινά και θέλω κάπου να τα μοιραστώ, σε μια προσπάθεια να τα "δαμασω". Προσπαθώ εδώ και 2 χρόνια με πολύ κόπο, αρχικά με το να αποδεχτώ ότι είναι δικά μου και στη συνέχεια να συμφιλιωθω με αυτά. Ποτέ ομωςδεν τα έχω μοιραστεί με κάποιον και για αυτό το λόγο αυτή η εξομολόγηση είναι αρκετά σημαντική για εμένα. Αρχικά μέσα που υπάρχει τρομερή ανασφάλεια, που εκδηλώνεται υπό τις σωστές συνθήκες με ζήλεια, κτητικοτητα, χειριστικοτητα. Σε αυτό τον τομέα έχω κάνει και τη μεγαλύτερη δουλειά, ζηλεύω μεν (μονο σε σχεση και μονο αν υπαρξει αφορμη πραγματικη) αλλά πλέον έχω σταματήσει να είμαι κτητικός και χειριστικος. Στη συνέχεια στοιχείο του χαρακτήρα μου που κατάφερα να καταπολέμησω είναι το να ψάχνω και να έχω ανάγκη την θετική γνώμη των άλλων. Αυτό πλέον αποβλήθηκε οριστικά. Είμαι ο εαυτός μου και σε όποιον αρέσω.Κάτι άλλο που παλεύω να καταφέρω αλλά δεν έχω την ίδια επιτυχία είναι να μην φοράω μάσκα. Εννοώντας το να είμαι το ίδιο πρόσωπο με τους φίλους, την οικογένεια, στη δουλειά, στη σχολή. Παντού παίζω έναν διαφορετικό ρόλο και προσπαθώ παντού να είμαι όσο το δυνατόν πιο πιστός στο πρωτότυπο αλλά με δυσκολεύει αρκετά.Τέλος κάποιοι τομείς που δεν εχωτοση επιτυχία και μου είναι αρκετά δύσκολο να αποδεχτώ είναι η κακία και ο θυμός που νιώθω για κάποιους ελάχιστους άνθρωπος που δεν το δείχνω. Δεν προβάλω δικές μου ανασφάλειες σε αυτούς. Απλά έχουν κάνει κάποια πράγματα τόσο αντίθετα στα πιστεύω μου που δεν αντέχω την ύπαρξη τους αλλά είμαι αναγκασμένος Κοινωνικά να συνυπαρχω "αρμονικα". Οπότε το αποτέλεσμα είναι η καταπίεση και η διπροσωπια.Λοιπόν , αν περάσει η εξομολόγηση, καταλάβατε τι λαβράκι είμαι. Νιώθω όμορφα που τα έβγαλα από μέσα μου και ελπίζω να διορθώσω όσο μπορώ όσα παρέθεσα.