ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί πάντα συναντάμε τους σωστούς ανθρώπους την πιο ακατάλληλη στιγμή?Είμαι με ένα παιδί τρία χρόνια(αυτό από μόνο του είναι ρουτόνα) και έχει φύγει ο έρωτας...Κυρίως φταίει εκείνος...Είναι αυτό που λέμε ο τύπος του δεδομένου...Ότι κι αν κάνω πω θα πει ναι,χαλαρός τύπος ευγενικός μεν και καλόκαρδος αλλά παραπάνω από όσο πρέπει όταν το συνηθίσεις...Οκ στην αρχή έχει ένα ενδιαφέρον το να κάνεις το κομμάτι σου σαν κοπέλα να τον τρέξεις να σε κηνυγάει να σου κάνει τα χατίρια για να δείξει πόσο σε θέλει αλλά μετά απο ένα διάστημα θες δίπλα σου κάποιο να σταθεί ισάξια δίπλα σου όχι τον ναι σε όλα...Πριν λίγες μέρες γνώρισα ένα παιδί στο λεωφορείο σκέτη μούρλια...Ψηλός όμορφος ωραίο σώμα...Το κακό είναι οτι δεν ήμασταν μόνο στο ίδιο λεωφορείο αλλά και στο ίδιο σπίτι...Τα έχει με την αδερφή του δικού μου....Η οποία κιόλας είναι το ακριβώς αντίθετο εμφανισιακά από όσα περιγράψει για εκείνον...Κι έχουμε τόση χημεία...Κι είμαι σίγουρη πως κι αυτός νοιώθει έτσι...Αχ γιατί......