Ψυχιατρικο ειναι το θεμα εφοσον οπως μας λες ειναι δικη του επιλογη να μεινει αστεγος και το ξεκαθαρισε ο ιδιος οτι αυτο θελει,και δυχτυχως την πληρωνει ο συντροφος και εσυ μαζι.Δε νομιζω οτι μπορεις να κανεις πολλα πλεον,πρεπει ο συντροφος σου να το χειριστει αλλιως,η να πιεσει για ψυχιατρικη βοηθεια η να δωσει ενα τελος σε αυτο (το οποιο βρισκω δυσκολο γιατι ολοι καταπιεζονται με "τι θα πει ο κοσμος" "πατερας μου ειναι ΠΡΕΠΕΙ να βοηθαω για παντα" κτλ)
24.10.2019 | 18:47
Αστεγος "πεθερος"
Συζω με το συντροφο μου τρια χρονια. Ο πατερας του ειναι τεμπελης. Σταματησε να δουλευει απο δικη του επιλογη για να μεινει αστεγος ενω ειχε μια καλη ζωη. Εφυγε και απτο σπιτι του δηλαδη. Εμεις του βρηκαμε ενα σωρο δουλειες. Εκεινος δεν πηγε σε καμια, θελει να μενει στο δρομο μας το ξεκαθαρισε. Εγω σαν τριτο προσωπο αυτο που αντιλαμβανομαι ειναι πως απλα θελει να τραβηξει την προσοχη και να κλαιγεται ενω ολοι ημασταν κοντα του. Ειμαι ιδιαιτερα ευαισθητη με αυτα τα πραγματα οποτε φανταστειτε για να μιλαω ετσι σε τι σημειο μας εχει φερει.Λεφτα του δινει ο συντροφος μου (μιας και η υπολοιπη οικογενεια δεν ασχολειται και ταχει φορτωσει ολα στον συντροφο μου) και τωρα πουχει κι ενα θεμα υγειας, τρεχει παλι ο συντροφος μου και θα τα πληρωσει ολα απο την τσεπη του. Συν οτι αναγκαζεται να περνει ρεπο απτις δουλειες του για να ασχοληθει με ΜΚΟ κλπ για να τον βοηθησει.Εμεις σαν ζευγαρι εχουμε παψει να εχουμε το δικαιωμα να παμε διακοπες ή να κανουμε καποια ατασταλεια. Δουλευω κι εγω αλλα οχι μονο πιεζεται οικονομικα ο συντροφος μου αλλα κυριως συναισθηματικα.Εχω κατσει και εχω συζητησει μαζι του οτι κι εγω σαν ανθρωπος δεν αντεχω ολο αυτο αλλα κι οτι δεν αξιζει στον ιδιο αυτος ο ψυχολογικος εκβιασμος, πρεπει να κοπει. Ομως δε μπορει να τον παρατησει, δεν αντεχει να το κανει μου το ξεκαθαρισε.Ναι ολοι μας θα πουμε "μα αφου ειναι επιλογη του να ειναι αστεγος τοτε μην τον βοηθαει ο γιος του" αλλα κανενας σας δε νομιζω να αφηνε στο ελεος του θεου τον πατερα του βλεποντας τον να κοιμαται στο δρομο χωρις φαι χωρις τιποτα. Αφου κι εγω οταν περναω κεντρο και τον βλεπω μου σηκωνεται η τριχα. Γιατι να το κανει ομως αυτο; Και γιατι σε εμας;;; Γιατι να τα τραβαμε ολα εμεις; Ειχε θεματα με τη γυναικα του. Και; Ειναι 50 χρονων, δεν ειναι μωρο. Ειναι αναισθητος δεν υπολογιζει τιποτα και κανεναν μονο την παρτουλα του. Επιλεγει μεν να ειναι αστεγος αλλα απτην αλλη γκρινιαζει και κλαιγεται στο συντροφο μου. Δεν αντεχω αλλο αυτη την αρρωστη κατασταση και ουτε να βλεπω τον ανθρωπο μου μεστην καταθλιψη.Δεν αντεχω... Απλα δεν αντεχω αλλο.
4