ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω ξαναγράψει στις εξομολογήσεις για εκείνον. Είναι όμως πάλι από εκείνα τα βράδια που η απουσία του με πνίγει. Κάθομαι και κοιτάζω τιις φωτογραφίες του. Αυτά τα μάτια του. Αν έπλαθα έναν άντρα θα ήταν έτσι ακριβώς. Η επιθυμία μου να τον δω, να ακούσω τη φωνή του με διαλύει. Όπου κι αν είμαι, ό, τι και αν κάνω, ό, τι κι αν λέω, είναι συνέχεια στο μυαλό μου. Κανείς δεν είναι σαν αυτόν. Πόσο μου λείπεις. Που μου έλεγες «ομορφιά μου» και άλλαζε ο κόσμος. Τ... μου, αν με ρωτούσαν τι θα ήθελα πιο πολύ, θα έλεγα χωρίς σκέψη, να ξαναδώ τα μάτια σου, τα μάτια μου να αντικρίσουν ξανά τα δικά σου. Έστω και για λίγο, έστω και για μία ακόμα φορά.