ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είπα στην μητέρα μου ότι μου αρέσουν και οι άντρες. Έπαθε σοκ. Τίποτα δεν το πρόδιδε στην εμφάνισή μου ή στη συμπεριφορά μου. Εξάλλου, η πλειοψηφία LGBTQ ανθρώπων είναι άνθρωποι καθημερινοί, όπως όλοι. Έπρεπε, όμως, να το πω. Η απόσταση μεγάλωνε πολύ ανάμεσά μας και εκείνη δεν καταλάβαινε το γιατί. Μπορεί να πληγώθηκε αλλά τώρα είναι στο χέρι της να είμαστε πάλι καλά. Κάποια χρόνια πριν δεν θα διανοούμουν να προβώ σε μία τέτοια εξομολόγηση. Άλλαξα όμως, έβγαλα κάθε ενοχή από πάνω μου, ωρίμασα.Αισθάνομαι εντελώς φυσιολογικός, καθόλου "ανώμαλος" όπως θα με αποκαλούσαν μερικοί αδαείς. Ζούμε σε μια εποχή ρατσιστική και εκφυλισμένη. Εγώ την έχω αφήσει πολύ πίσω μου, όπως και την πλειονότητα των ανθρώπων. Αλλιώς δεν θα επιβίωνα.Τώρα δεν είναι χαρούμενη η μητέρα μου. Αλλά μου είπε ότι είναι εντάξει.Της είπα ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Και πραγματικά το πιστεύω. Εμείς δημιουργούμε τα προβλήματα. Αν καταφέρει να το αποδεχθεί πλήρως και εκείνη θα είμαι χαρούμενος. Αν όχι, μάλλον θα προσπαθήσω να το ξεχάσω. Ή θα σταματήσω να είμαι ειλικρινής. Γιατί δεν θα το αντέχει.Πάντως, κατάλαβα πόσο πολύ αγαπώ τους δικούς μου. Για χρόνια τους κατηγορούσα επειδή μιλούσαν ομοφοβικά. Και έτσι, τους είχα κάνει πέρα. Τώρα είναι η ευκαιρία μας να αφήσουμε όλα αυτά στο παρελθόν. Σε κάθε περίπτωση, ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει. Αν δεν το έκανα, όλη η πίκρα θα εσωτερικευόταν. Ίσως μου έβγαινε σε κάποια αρρώστια (πέρα από τη θλίψη). Εύχομαι να μας βγει σε καλό.