ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι φοιτήτρια στο τελευταιο έτος της ιατρικής και γενικά τα βγάζω δύσκολα πέρα οικονομικά γιατί οι γονείς μου ενώ έχουν οικονομική άνεση είναι δύσκολοι με τα χρήματα και εγώ με καθημερινά 5ωρα στην κλινική και διάβασμα μέχρι το βράδυ δε γίνεται να δουλέψω. Είχα χρόνια κρίσεις πανικού και κάνω εδώ και ένα χρονο ψυχοθεραπεία που με έχει βοηθήσει πάρα πολύ αλλά από το εξάμηνο ήδη ο μπαμπάς μου γκρινιαζε να σταματήσω και να μην ξοδεύω τα λεφτά σε κάτι τέτοιο. Λόγω αυτού μείωσα το χρόνο στη 1 φορά στις 2 βδομάδες αλλά συνέχισε να μου δίνει χρήματα με γκρίνια και να μου λέει να σταματήσω. Σήμερα το αγόρι μου που είμαστε μαζί 5 χρόνια και δουλεύει σε μια δουλειά των 750€ με είδε να κλαίω και όταν του είπα το λόγο μου είπε ότι θέλει να αναλάβει αυτός αυτό το έξοδο και ότι δεν είναι τίποτα γι αυτόν και ότι δεν σηκώνει κουβέντα γιατί είναι πολύ σημαντικό για εμένα. Βέβαια και δεν πρόκειται να τον αφήσω να το κάνει,θα αφήσω την ψυχοθεραπεία μέχρι να έχω κάποιο δικό μου εσοδο. Ήταν όμως τόσο συγκινητικό...