ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έκανα μια αναζήτηση σε μια εξομολόγηση που θυμήθηκα πως είχα γράψει πριν σε γνωρίσω. Ήταν το 2017 κι εγώ πρώτο έτος στο Πανεπιστήμιο τότε. Είχα γράψει για εκείνον τον ήλιο που συνήθιζα από μικρή να ψάχνω και να βλέπω ένα δωμάτιο του σπιτιού μου. Έξι μήνες μετά από αυτήν την εξομολόγηση σε γνώρισα. 22 Σεπτεμβρίου 2017. Έτσι χωρίζω πια την ζωή μου. Σε χρόνο πριν σε γνωρίσω και σε χρόνο έπειτα. Θυμάσαι καθαρά πως τότε, όταν έγραψα και έγραφα εκείνη την εξομολόγηση ήμουν σε μια διαρκή άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Σχεδόν 3 χρόνια είμαι πολύ πιο δυνατή, πολύ πιο μεγάλη, πολύ πιο διαφορετική ή διαφοροποιημένη. Τώρα πια σ'αγαπω. Είναι κι αυτό ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου αυτή η αγάπη μου κι όλα τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις μου με εσένα. Κι ας αποφάσισα να σε βγάλω από τη ζωή μου μιλώντας σου σκληρά. Αυτό άξιζες και το έκανα. Μέσα μου όμως ξεχειλίζω από εσένα, είμαι γεμάτη από εσένα και όλα μου αυτά τα συναισθήματα μου χαρίζουν απόλυτη πληρότητα μέσα μου τον τελευταίο 1,5 χρόνο που τα φυλώ κρυφά και σφιχτά μέσα μου. Ο χρόνος που περνά άλλωστε δίχως να σε ξεχνώ μου επιβεβαιώνει πως πάντα θα είσαι παντού μέσα μου.