Αριάδνη ξεκινώντας από το τέλος: πόσο μπορεί να εμποδίσει έναν άνθρωπο η μεγάλη συναισθηματική φόρτιση να σηκωθεί να φύγει; Ακόμη καλύτερα, να μην συναναστρέφεται καν ανθρώπους των οποίων το επίπεδο είναι κάμποσα χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της γης; Από που να το πιάσω αυτή η Εξ περνάει μόνο λάθος μηνύματα. Δεν γίνεται να μπορεί ο οποιοσδήποτε άνθρωπος ανεξαρτήτου χαρακτήρα και πόσο κοντά μας είναι να μας προκαλέσει συναισθηματική τρικυμία. Κι εγώ σου λέω ότι το συγκεκριμένο ζευγάρι δεν θα αποκτήσει ποτέ παιδί. Και μετά; Δεν υπάρχουν μόνο βλαμμένοι άνθρωποι που θα θίξουν αυτό το θέμα με κακοπροαίρετο τρόπο. Θα το ακούνε συχνά στη ζωή τους, και από καλούς ή αδιάφορους ανθρώπους. Φυσικά και δεν πρόκειται για το να προσπαθήσει κανείς να κάνει άνθρωπο τον κάφρο. Τους κάφρους λογικά δεν τους συναναστρεφόμαστε και αν για οποιονδήποτε λόγο έγινε το λάθος, μπορούμε πάντα να απομακρυνθούμε χωρίς να δώσουμε εξηγήσεις. Αν η γυναίκα ήταν πολύ κοντή για παράδειγμα, και γινόταν στόχος χωρίς να χρειαστεί καν να πει κάτι για τον εαυτό της, πως θα το αντιμετώπιζε; Θα κατέβαζε κάθε φορά αμίλητη το κεφάλι και θα έπαιρνε βαθιές ανάσες; Στην συγκεκριμένη περίπτωση να δεχτώ ότι πρόκειται για κάτι σχετικά πρόσφατο (αυτό που την πληγώνει), να δεχτώ και ότι απλά έγινε λάθος εκτίμηση και βρέθηκαν με λάθος παρέα. Ο άλλος έκρινε ότι πρέπει να κρατήσει τα προσχήματα και να περάσει η ώρα για να φύγει; Για να μην παρεξηγηθούνε οι κάφροι; Δεν υπάρχει τίποτε το ρομαντικό και ευγενικό στο να σκύβουμε το κεφάλι και να μην αντιδρούμε. Όσο για τον Εξ, ήταν πλήρως ενημερωμένος μαζί με την σύντροφό του για το τι έχει προηγηθεί. Και οι τέσσερις φέρθηκαν με έναν τρόπο πέρα για πέρα ακαταλαβίστικο για μένα, εξαιρώ την γυναίκα που ήταν για μήνες χάλια ψυχολογικά. Αν είχε άλλον άντρα που να μπορούσε να της είναι ηθικό στήριγμα ίσως να ήταν τώρα σε καλύτερη ψυχολογική κατάσταση. Αλλά στο τέλος τέλος αυτή η ίδια θα πρέπει να βρει τον τρόπο να το χειριστεί, και ίσως να αποδεχτεί και κάποια πράγματα. Όπως και να έχει επειδή η ζωή είναι απρόβλεπτη και δεν ξέρουμε ποτέ τι μας ξημερώνει, είναι ανεπίτρεπτο για μένα να παραδίνεις κυριολεκτικά στον τελευταίο πυροβολημένο την εξουσία να επηρεάζει αυτό που γίνεται μέσα σου.
14.12.2019 | 09:24
Σεβασμός=ουσιαστικό. Πολύ ουσιαστικό όμως.
Χθες ήμουν προσκεκλημένος σε φιλικό τραπέζι, γιόρταζε ένας φίλος από την παρέα των φοιτητικών μου χρόνων όπυ κρατάμε σταθερά επαφές και είχαν έρθει και οι υπόλοιποι με τις γυναίκες τους, οι πιο πολλοί παντρεμένοι και με 2-3 παιδιά. Σε μια πρόποση ακούστηκε από συγγενικό πρόσωπο του φίλου ευχή τύπου προς τα νέα ζευγάρια ''άντε και με νέα παιδάκια να έρθει ο νέος χρόνος'', κάτι τέτοιο δηλαδή. Και όλες οι γυναίκες, ενώ δηλώνανε φανατικές οικογενειάρχισσες έως τώρα, άρχισαν τα σου ξου μου ξου ''α και δεν θέλω άλλο, δεν μπορώ, θα δούμε, δεν ξέρω, θα το σκεφτώ, αν κανεις εσύ άλλο θα κάνω κι εγώ για υποστήριξη, κλπ κλπ κλπ''...ένα κάρο μπούρδες. Αντί να αρκεστούν σε ένα περιεκτικό ευχαριστώ και να τελειώνει. Μόνο μία όμως δεν είπε λέξη. Η γυναίκα ενός φίλου μας που παντρεύτηκε πρόπερσι. Είναι η μικρότερη όλων (κάπου στα 30) και ζορίζονται πολύ να κάνουν ένα παιδάκι. Έχουν ήδη χάσει ένα μωρό από ανεπιτυχή κύηση. Και αυτό το ξέρουμε όλοι οι φίλοι στην παρέα. Μάλλον όμως οι γυναίκες των υπολοίπων το είχαν ξεχάσει. Και άρχισαν μετά να μετράνε δυνατά και ονομαστικά πόσα παιδιά θα έχουν όλες μαζί αν κάνουν όλες από ένα, αριθμώντας η καθεμία τον εαυτό της. Μιλάμε εγώ και η κοπέλα μου, γνωρίζοντας το τι τραβάει εδώ και χρόνια η γυναίκα του φίλου μας η οποία λαμβάνει θεραπεία για αρκετούς μήνες ακόμη, είχαμε μείνει να τις παρατηρούμε να κάνουν αριθμητικές πράξεις με τα παιδιά τους. Και να πετάνε ατάκες στους άντρες τους, οι οποίοι και φυσικά απαντούσαν μονολεκτικά, καταλαβαίνοντας ότι έχει γίνει μεγάλη γκάφα στο τραπέζι. Και εκείνες να κακαρίζουν και να καταλήγουν σε φιλοφρονήσεις περιεχομένου για το πόσο καρπερούς άντρες έχουν κλπ. Η γυναίκα του φίλου μας δεν μιλούσε, είχε κατεβάσει το κεφάλι, ήταν εντελώς χλωμη, πήρε μόνο μια βαθιά ανάσα και έβαλε κρασί στο ποτήρι της. Για την υπόλοιπη ώρα δεν έβγαλε λέξη, ούτε επεδίωξε να συζητήσει με τις άλλες, είχε μείνει δίπλα στον άντρα της που και ο ίδιος ήξερε πόσο είχε ταραχθεί και από ότι κατάλαβα ανυπομονούσε να περάσει η ώρα να φύγουνε. Η κοπελιά μου προσπάθησε να της πιάσει διακριτικά κουβέντα για άσχετα θέματα και τελικά κάπως έτσι χαλάρωσε και μίλησε μόνο μαζί της από όλες τις γυναίκες ολόκληρη τη βραδιά. Οι άλλες φυσικά στον κόσμο τους. Αν και νομίζω ότι πάντοτε αρέσκονταν στο να την έχουν στην απέξω, είναι η νεότερη και η πιο εμφανίσιμη από όλες τους και η κοπέλα μου, η οποία την συμπαθεί σίγουρα, μου ειχε πει πως είναι φως φανάρι ότι τη ζηλεύουν και φαίνεται ξεκάθαρα από το πως σχηματίζουν κλικα μεταξύ τους κάθε φορά που είναι σε κοινά τραπέζια μαζί της κλπ. Εντωμεταξύ η κοπελίτσα είναι ένα συμπαθέστατο πλάσμα, ήρεμη, χαμογελαστή. Ο φίλος μας είναι πραγματικα ευτυχισμένος μαζί της, είναι ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι το οποίο όμως ενώ θέλει πολύ, δυσκολεύεται να κάνει παιδί. Να είμαι ειλικρινής, νευρίασα πολύ με τη συμπεριφορά των ''κυριών'' χθες. Όλοι στην παρέα γνωρίζουμε ότι πέρυσι χάθηκε ένα μωρό. Και ότι η κοπέλα για μήνες ήταν χάλια ψυχολογικά. Και δεν ξέρω ακόμη αν έχει συνέλθει τελείως. Έτυχε να το μάθουμε πρώτοι επειδή ήμασταν μπροστά στο ατυχές γεγονός και εμείς τους πήγαμε στο νοσοκομείο τότε. Επειδή σε γιορτές θα ξαναβρεθούμε όλοι μαζί κάποια στιγμή λογικά, ελπίζω να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Αν και δύσκολα πιστεύω ότι θα έρθουν σε ανάλογες μαζώξεις τουλάχιστον για το προσεχές διάστημα. Ήθελα να πάρω τηλ. τον φίλο μου να δω πως είναι και γενικά να ξέρουν ότι εμείς θα είμαστε δίπλα τους. Θα τον πάρω μεσα στην μέρα. Κάτι τέτοια συμβαίνουν και μετά αναρωτιόμαστε γιατί χανόμαστε με τα πιο συμπαθητικά παιδιά από την παρέα. Μακάρι ο κάθε άνθρωπος να κάνει 100 παιδιά αν θέλει, τουλάχιστον όμως μην φέρνεις τον άλλο σε θέση ένα βήμα πριν την κρίση πανικού.
18
