ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.12.2019 | 16:56

Μπαρμπουτσαλα και τέτοια

Γεια σας λοιπον, έχω πολύ καιρό να μπω εδω μέσα για να γράψω, το αποφεύγω όσο μπορώ για να μη τα σκέφτομαι. Μάταια όμως, κάθε μέρα σε σκέφτομαι, κάθε μα κάθε μέρα. Τις περισσότερες μέρες μου λείπεις αφόρητα, προσπαθώ να τα θάβω μέσα μου αλλά πραγματικά δεν τα καταφέρνω. Δεν μπορώ να καταλάβω μέσα σε τόσα παλικάρια που φλερτάρω και μιλάω ακόμα να σκέφτομαι εσένα. Ήθελα να σου πω ότι μου λείπεις αλλά πλέων έχω εφαρμόσει το νόμο της σιωπής. Οπότε μπήκα εδώ να τα πω, μου λείπεις κάθε μέρα, κάνω εικόνες τις αναμνήσεις μας αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν σε εμπιστεύομαι καθόλου, άλλωστε είμαι σίγουρη ότι κάτι άλλο παίζει στη ζωή σου. Και εγώ δεν θα έλεγα ότι περνάω χαλια, είμαι σε μια πάρα πολύ καλή φάση της ζωής μου, πρώτη φορά νιώθω τόσο ελεύθερη, τόσο ακομπλεξαριστη. Μου αρέσει που βγαίνω και θα φλερτάρω με όποιον να ναι, θα μιλήσω, θα καυλαντισω αλλά μέχρι εκεί. Δεν εχω προχωρήσει πάρα κάτω, όχι επειδή δεν θέλω απλά δεν μου αρέσει κάποιος τόσο έντονα ώστε να προχωρήσω και επίσης η βραδιές με αγνώστους δεν μου κινούν καθόλου το ενδιαφέρον. Το μόνο που μου λείπει βασικά είσαι εσύ, μακάρι να είμασταν μαζί σε μια τόσο καλή φάση στη ζωή μου, να περνούσαμε οι δύο μας καλά. Τι λέω πάλι ε; Μα αφού κανείς μας δεν ήταν ευτυχισμένος όταν είμασταν μαζί. Αλλά όταν μενω σπίτι μόνη μου σε σκέφτομαι απίστευτα έντονα, ενώ όταν βγαίνω ούτε καν. Γι'αυτό φεύγω απ' το σπίτι. Ξέρεις πόσες φορές την ημέρα λέω από μέσα μου ότι θέλω να είμαι ξανά μαζί σου; Και μετά κουνάω το κεφάλι μου να συνέλθω. Πολύ κακο μου έκανες και το ξέρουμε και οι δύο , αλλά δεν ξέρω γιατί έχω αυτή τη τάση, του να σε πάρω αγκαλιά και να μη σε αφήσω ποτέ. Ίσως επειδή σε αγαπάω τόσο ε; Ναι. Σαγαπω τόσο πολύ ρε γαμωτο, που πλέων η λέξη καταντά ένα τίποτα απ' αυτό που έχω μέσα μου και δεν μπορώ να το εκφράσω η να το φωνάξω δυνατά σαν τη τρελη να το μάθουν όλοι. Αλλά και που θα σου το πω τι θα γίνει; Η να σου πω ότι μου λείπεις; Θα φύγεις πάλι, θα μου πεις πάλι να αναπληρώσω αυτό το κενό με φίλους, θα μου πεις ότι θα βρούνε κάτι καλύτερο και ότι δεν νιώθεις τίποτα. Όλα αυτά μου είπε όταν μια φορά του είπα τι λέξη " μου λείπεις". Ξεφτίλα ένιωσα, δεν το ξανά κάνω. .Όπως και να χει θα σε ξεπεράσω, προσπαθώ πολυ, αλλά είναι αυτές οι στιγμές που νιώθεις γυμνός, τα χέρια σου πλέων είναι άδεια και η ψυχή σου επίσης. Αλλά το προτιμώ έτσι, παρά να κλαίω και να σε ψάχνω, να νιώθω ανασφάλεια, να νιώθω ένα τίποτα δίπλα σου. Με προτιμώ έτσι, στα τέτοια μου.
3
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon