ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν και παιδιά που δεν ξεκολλάνε από την μάνα τους ποτέ, όσο υστερική ή προβληματική και να είναι. Έχουμε έναν γνωστό που τον χώρισε η μάνα του τρεις φορές που έκανε σχέση και αυτός ακόμη είναι κάθε μέρα μαζί της. Πήγε 40 χρονών και δεν μπορεί να ζήσει μακριά από την μητέρα του, πάντα έβρισκε χίλιες αβάσιμες δικαιολογίες όταν του λέγαμε να απομακρυνθεί και να ζήσει την ζωή του ανεξάρτητος. Για κατούρημα να πάει θα το συζητήσει με την μάνα του.Στα 30 ή πιο παλιά έβρισκε άλλες δικαιολογίες, πάντα τα παρουσιάζει σαν να μην έχει επιλογή και αν του δώσουμε παραδείγματα από άλλους δεν απαντάει ή λέει ψέματα ότι οι άλλες περιπτώσεις είναι διαφορετικές. Δεν φταίνε πάντα οι γονείς καμιά φορά είναι το ίδιο και τα παιδιά τους, δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τους γονείς αλλά δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Το παρουσιάζουν σαν να είναι αδύνατον να ξεφύγουν και ας το έχουν κάνει άλλοι που ζούνε δίπλα τους. Ζούνε μέσα στο ψέμα για να μην παραδεχτούνε ότι φταίνε οι ίδιοι. Μια γνωστή μας τα ίδια, ζει με την μητέρα της είναι 37 χρονών και κάνει ότι της λέει. Αν της πει η μάνα της να παντρευτεί θα το κάνει εκείνη αποφασίζει για τις παρέες της και την βρίζει μπροστά σε άλλους. Παρουσιάζει τα πράγματα τραγικά σαν να μην υπάρχει λύση. Τέτοιοι άνθρωποι λένε πολλά και διάφορα για να δικαιολογηθούνε μέχρι που τα παρατάς γιατί βλέπεις ότι δεν θέλουν να αλλάξουν κάτι. Αν δεν έχουν χρήματα σου λένε ότι αυτό φταίει, αν έχουν εισόδημα σου λένε ότι φταίει κάτι άλλο. Η γνωστή μας κληρονόμησε ένα σεβαστό ποσό όταν πέθανε ο πατέρας της αλλά ακόμη στο πατρικό της είναι με την μητέρα της. Παλιά που ζούσε ο πατέρας της μας έλεγε ότι δεν έχει χρήματα για να φύγει, τώρα που έχει λέει ότι δεν μπορεί να φύγει γιατί την χρειάζεται η μάνα της. Μια φορά της είπα ότι μπορεί να πληρώνει μια κοπέλα να βοηθάει την μάνα της αλλά δεν είπε κάτι πάνω σε αυτό. Πολλές φορές φταίνε οι γονείς αλλά αν τα παιδιά δεν είναι σαν αυτούς φεύγουν και ρίχνουν μαύρη πέτρα δεν ψάχνουν για δικαιολογίες. Όσοι μένουν με τέτοιους γονείς τους έμοιασαν και αν κάνουν ποτέ παιδιά θα κάνουν τα ίδια και χειρότερα. Παλιότερα τους συμπονούσα αλλά πλέον έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι είμαστε οι επιλογές μας και άνθρωποι που ζούνε παραμυθιάζοντας τον εαυτό τους και τους άλλους δεν είναι σωστοί και ζούνε μέσα στην υποκρισία. Έχω βαρεθεί να ακούω ανθρώπους 30 και 40 χρονών να κατηγορούνε τους γονεις τους, θα μπορούσαμε όλοι όσοι έχουμε προβληματικούς γονείς μας να είμαστε ακόμη μαζί τους και να τους κατηγορούμε για όλα. Και οι γονείς μας θα μπορούσαν να κατηγορούνε τους δικούς τους γονείς και να κατηγορούμε ο ένας τον άλλον για να μην κοιτάξουμε ο καθένας την καμπούρα μας. Είναι βολικό να τα ρίχνουμε στους άλλους για να μην αναλάβουμε την ευθύνη για την ζωή μας. Πως θα ζήσουν τέτοιοι άνθρωποι όταν μείνουν μόνοι τους,μέχρι πότε θα κοροιδεύουν τον εαυτό τους; Έφυγα μικρός από το πατρικό μου και έφτυσα αίμα για να σταθώ στα πόδια μου, κάποιος είπε ότι είναι μάγκες όσοι τα καταφέρνουν. Δεν είναι μαγκιά, είναι το βήμα που πρέπει να κάνουμε όλοι ακόμη και όσοι έχουν καλούς γονείς.Τότε είναι εύκολο γιατί θα σε στηρίξουν να γίνεις ανεξάρτητος ενώ αν δεν έχεις σωστούς γονείς πρέπει να ρίξεις μαύρη πέτρα και δεν έχεις βοήθεια από πουθενά μόνο τον εαυτό σου. Ο γνωστός μου είχε ακριβώς τα ίδια προβλήματα με εμένα και μου λέει ότι δεν γίνεται να κάνει διαφορετικά. Μια φορά του είχα ρε μαλάκα τα ίδια είχα και εγώ τι μου λες, και έφτασε να με κατηγορήσει ότι δεν φέρθηκα σωστά. Για να μην παραδεχτεί ότι δεν έχει κότσια έβγαλε εμένα λάθος, έπρεπε να καθίσω κι εγώ να γίνω στρατιωτάκι και να μου λένε οι γονείς σήκω κάτσε να μου πούνε τι να σουδάσω και πως να ζήσω. Τέτοιοι άνθρωποι δεν φταίνε ποτέ για το κατάντημά τους πάντα φταίνει οι γονείς και η κακή τους μοίρα, γι' αυτό δεν τους συμπονώ και δεν ασχολούμαι πια μαζί τους.