ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι η Δήμητρα και είμαι στα 23 μου αναμένω να τελειώσω τη σχολή μου .Έχοντας περάσει κατάθλιψη και μην γνωρίζοντας πως να την επιλύσω στράφηκα στη θρησκεία μας την ορθοδοξία όχι με την έννοια να γίνω θρησκόληπτη αλλά να προσπαθώ να ενστερνιστω την κεντρική ιδέα της αγάπης της υπομονής της ταπείνωσης .Έκτοτε έφυγε η κατάθλιψη δια παντος παίρνω μεν αγωγή αλλά πλέον μπορώ και χαμογελάω έχω όρεξη για την ζωή.Εχω μια σχέση εδώ και δύο χρόνια .Στην αρχή της του φέρθηκα άσχημα λόγω και της κατάστασης στην οποία ήμουν δηλαδή τον αμφισβητουσα επειδή είχαμε απόσταση δεν πίστευα όσα μου έλεγε απιστησα κιόλας και το εμαθε. Μετά από καιρό αποφασίσαμε να κάνουμε μια νέα αρχή με εκείνον να με έχει συγχωρέσει για τα παλιά και με εμένα να μετανιώνω για την άθλια συμπεριφορά μου .Με στήριξε σε προσωπικό επίπεδο όσο κανείς αλλος.Πριν λίγο καιρό μάλιστα κάναμε σχέδια για γάμο να έρθω να μείνω στην πόλη του μετα την αποφοίτησή κ να ζήσουμε μαζι.Τοσα χρόνια πηγαινοερχομαστε.Και να έρθω στο κυρίως θέμα πριν λίγες μέρες πληροφορήθηκα πως μια κοπέλα που μένει στην πόλη μου κοντεύει να την πετάξουν έξω από το σπίτι της καθώς έμεινε άνεργη και δεν έχει να δώσει το ενοίκιο .Δεν τη γνωριζα προσωπικά αλλά έγινε μια κίνηση εδώ στην πόλη και μπήκα στον κόπο να μιλήσω σε αυτήν στο δρόμο έχει και ένα παιδάκι δεν ζουν οι συγγενείς και ο άντρας της είναι χωρισμένοι.Ετσι αφού πληροφορήθηκα που μένει πήγα έξω από την πόρτα της της άφησα εκατο ευρώ χτύπησα το κουδούνι και χωρίς να με δει έφυγα .Ένιωσα απίστευτη χαρά για αυτό .Αυτά τα λεφτά μιας που ακόμη δεν εργάζομαι στερηθηκα για να τα μαζέψω και ήταν για τα εισιτήρια μου για να πάω να δω τον σύντροφό μου αλλά μπροστά σε αυτό το πρόβλημα δεν ήθελα να αδιαφορησω και εκρινα σωστό να στείλω στην κοπέλα.Οταν το έμαθε ο σύντροφός μου ότι σκεφτόμουν να τα δώσω νευρίασε άσχημα και αυτό γιατί πίστευε πως η κοπέλα κάνει ψέματα και πως εφόσον δεν είναι κοντινή γνωστή και δεν πήγα σπίτι της να δω αν όντως χρωστάει δεν μπορούμε να ξέρουμε και μου ζήτησε μάλιστα να διαλέξω η να τα κρατήσω κ να πάω σε αυτόν η αλλιώς αν τα δώσω να χωρίσουμε.Καταλαβαινω πως από τα παλιά έχει αναμνήσεις πως δεν τον πίστευα και ένιωσε πως τον βάζω σε δεύτερη μοίρα αλλά ειλικρινά δεν μπορούσα να μην δεν βοηθήσω για να φύγω ταξιδακι κ το πολύ πολύ να έφευγα πιο μετά δύο μήνες για να πάω σε αυτόν.Του εξήγησα πως η κοπέλα το είχε ανάγκη εκείνος ανένδοτος να νομίζει πως επειδή δεν τήρησαν τον όρο του δεν τον αγαπάω .Με βρίσκετε άδικη;;;Ίσως να πληρώνω τα παλιά μου λάθη αλλά δεν μετανιώνω καθόλου που έδωσα να ναι καλά μόνο η κοπέλα και το μωράκι της .Ήθελα απλώς να το μοιραστώ