ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έτσι μου είπε η μάνα μου. Τέλειωσε και το Πάσχα και εν μέρει έχει δίκιο ότι πρέπει να αρχίσω... είμαι 4ο έτος και χρωστάω αρκετά. Αλλά που να βρω κουράγιο για διάβασμα; Που να βρω το άτιμο το κουράγιο όταν είμαι μονίμως σε μια κατάθλιψη και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα; Είμαι 22 χρονών και πιο μόνος από ποτέ. Δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα με γυναίκα ούτε τα βασικά, αλλά προφανώς αυτά δεν τα ξέρει η μάνα μου. Έχω καταντήσει να κλείνομαι σπίτι και να είμαι όλη μέρα στο PC ή να παίζω μαλακίες στο ps3. Ξέκοψα από όλους τους φίλους που είχα γιατί απλά αυτή η μοναξιά - η συναισθηματική μοναξιά - με είχε καταντήσει "φυτό"... έβγαινα έξω και ήμουν μουρόχαβλος, δεν επικοινωνούσα, ήμουν αποχαμένος στον κόσμο μου και σκεφτόμουν σενάρια και φανταστικές ιστορίες. Σκεφτόμουν όλες τις γκόμενες που γούσταρα και μου έριξαν άκυρο, σκεφτόμουν όλα τα ευτυχισμένα ζευγαράκια τριγύρω... και σκεφτόμουν την κατάντια μου. Ε τελικά προτίμησα να κάθομαι σπίτι τις περισσότερες ώρες. Ασχολούμαι και με 2-3 πράγματα και περνάνε οι μέρες αλλά τίποτα ουσιαστικό. Απλά επιβιώνω. Αλλά ίσως θα ήθελα και γω για λίγο να είμαι χαρούμενος γιατί δεν ξέρω μέχρι πότε μπορεί να συνεχιστεί αυτό. Με πιάνει μερικές φορές και αναρωτιέμαι αν κάνω κάτι λάθος; Ευγενικός είμαι, χιούμορ έχω, σώμα καλό έχω και δεν νομίζω να είμαι και κάνας άσχημος. Μια νορμάλ κοπέλα γιατί δεν μπορώ να σταυρώσω; Μια φυσιολογική χαριτωμένη κοπέλα θέλω όχι τη 2μετρη σουπεργκόμενα. Τόσο δύσκολο είναι επιτέλους; Τι σκατά ζητάνε επιτέλους; Κάποιοι μου είπαν δεν έχω αυτοπεποίθηση. Ε από που να φυτρώσει η αυτοπεποίθηση; Από τα άκυρα που έφαγα ή από την μιζεριασμένη κατάθλιψη που έχω πέσει; Και αυτή η αυτοπεποίθηση που υπήρχε, τώρα έχει χαθεί. Και η μάνα μου μου λέει για διάβασμα... που να βρω ενέργεια για διάβασμα; Άσε που και χαρούμενος να ήμουν, πάλι δύσκολα θα καθόμουν να διαβάσω.