ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακόμη δε μπορώ να "συνέλθω" .. Το ξενέρωμα του αιώνα..Γνωριστήκαμε πριν λίγους μήνες.. Μου άρεσε, είναι ωραίο παιδί και κάπως εγωπαθης αλλα λέω εντάξει τουλάχιστον ένα φλερτ να περνά ευχάριστα η ώρα και βλέπουμε..η και όχι.. Μου πρότεινε να περάσουμε μια νύχτα μαζι του δήλωσα πως δεν είμαι της αρπαχτής και να στραφεί αλλού αφού αυτό θελει.. Μην το κουράζουμε χωρίς λόγο.. Μπροστά σε όλους μου μιλά απότομα και υποτιμητικά με αποκορύφωμα να με λέει ξενέρωτη που θέλω και σχέση(;) , και απ την άλλη πως το μόνο που με νοιάζει είναι να περνάω καλά ενώ θα έπρεπε να έχω στο νου μου να κάνω οικογενεια!!Στην αρχή αντέδρασα, τον δούλεψα κιόλας, τώρα πλέον απλά αδιαφορώ.. Δε ξέρω αν κάνω καλά.. Έχω απογοητευτεί γιατί είχα αρχίσει να νιώθω κάτι.. Πως φέρεται έτσι από ανασφάλεια και θιγμενο εγωισμό, πως είναι ένας 8χρονος ναρκισσιστης που θέλει να περνάει το δικό του, δε ξέρω γιατί προσπάθησα μέσα μου να τον δικαιολογήσω,να τον καταλαβω.. Μια Μητέρα Τερέζα ξύπνησε προς στιγμή μέσα μου να σώσει αυτή την παραπλανημενη ψυχούλα.. Και μετά τη χαστούκισα να συνέλθει και της είπα "κι εσένα ποιος θα σε σώσει;;" Ειρωνεύομαι φυσικά.. γιατί προς στιγμή έπεσα στη παγίδα.. Χθες αφού έβλεπε πως δεν του έδινα τροφή στα σχόλια του μου πέταξε αν "εστρωσα" επιτέλους.. Μου ήρθε αναγούλα..Δεν έβλεπα την ώρα να απομακρυνθώ πραγματικά.. Του απάντησα κοφτά..Νομιζα πως θα μου τελείωνε κάπως πιο ωραία κι όχι έτσι, ρε παιδιά..