ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο πατερας μου εχει 2 μεγαλα σπιτια στην κατοχη του. Το ενα το εχτισε οταν παντρευτηκε και το αλλο το εχτισε παιρνοντας μεγαλο δανειο λιγο πριν την κριση του 2009 γιατι το αλλο του φαινονταν παλιο (ειναι κατασκευης του 1995). Γενικα περνουσαμε καλα γιατι ειχε μεγαλη περιουσια που του αφησαν οι γονεις του. Δεν δουλεψε ποτε και καθε χρονο πουλουσε καποιο απο τα ακινητα αυτα για να ζουμε. Οταν ξεσπασε η κριση και τελειωσαν τα λεφτα απο τις πωλησεις ακινητων περασαμε πολυ δυσκολα. Τοτε αρχισαν τα δανεια. Οταν αρχισαν οι τραπεζες να μην δινουν αλλα δανεια περασαμε ακομα πιο δυσκολα γιατι ολη μερα επαιρναν τηλεφωνα για τις δοσεις. Ο πατερας μου ακομα και σημερα δεν παραδεχεται οτι εκανε λαθη που κοστισαν σε ολη την οικογενεια. Πριν απο ενα χρονο επιασε δουλεια και παιρνει 700 ευρω και κατι ψιλα απο κατι ενοικια που παιρνει. Το τελευταιο διαστημα καπως εχουν σταθεροποιηθει τα πραγματα ως προς τη διαβιωση μας. Ως προς τα χρεη τα πραγματα παραμενουν σταθερα χαλια. Εγω σπουδαζω και δεν μου επιτρεπει να δουλεψω γιατι σκεφτεται το τι θα πει ο κοσμος, σχολια του στυλ ''δεν εχει λεφτα να σπουδασει το γιο του''. Με αυτα που μου δινει ζω υπερβολικα λιτα, ουτε για καφεδες δεν φτανουν. Ευτυχως περασα στην πολη μου και δεν τον επιβαρυνω πολυ. Προσφατα πεθανε μια θεια του πατερα μου και μας αφησε ενα σεβαστο ποσο. Του ζητησα να μου μεταβιβασει το ενα σπιτι που εχει. Αυτο που δεν ειναι υποθηκευμενο. Τα λεφτα εφταναν ανετα να ξεχρεωσει την εφορια και να μου το μεταβιβασει και θα περισσευαν και για να ζησουμε φυσιολογικα για 1 χρονο. Του ζητησα να μου το μεταβιβασει καθαρα για να μη μεινουμε στο δρομο, γιατι δυστυχως εκει θα καταληξουμε αργα η γρηγορα. Ο πατερας μου αντιθετως, πληρωσε καποιες δοσεις και αγορασε καινουργιο αυτοκινητο για να κανει μοστρα στον κυκλο του. Μα καλα δεν βλεπει οτι το υποθηκευμενο σπιτι ειναι ουσιαστικα χαμενο; Η τραπεζα αν κανει κινηση για πλειστηριασμο θα βγαλει σε πλειστηριασμο και το μη υποθηκευμενο για τα καταναλωτικα δανεια που πηρε. Τουλαχιστον θα μπορουσαμε να σωσουμε το ενα και να αρχισουμε απο την αρχη. Βρισκομαι σε αδιεξοδο. Τι να κανω; Αργα η γρηγορα θα μας τα παρουν και τα δυο σπιτια...Τι θα κανουμε μετα; Φοβαμαι πολυ το μελλον. Η μητερα μου απο την αλλη ειναι στον κοσμο της, οποτε υπαρχουν λεφτα ειναι μεσα στην καλη χαρα, και οταν δεν υπαρχουν ουτε για φαγητο ειναι μεσα στα νευρα και βριζει τον πατερα μου. Συγνωμη για το μεγαλο κειμενο αλλα ειναι τοσα τα δυσαρεστα συμβαντα στη ζωη μου που θα μπορουσα να γραψω βιβλιο. Ευχαριστω πολυ για το χρονο σας!