ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.1.2020 | 00:54

Παππού Θανάση , μακάρι να ήσουν μαζί μου!

Aυριο του Αγίου Αθανασίου θα γιόρταζε ο παππούς μου αν ζούσε. Δεν τον χάρηκα πολύ γιατί στα 52 του γεννήθηκε η μαμά μου και στα έντεκα τον έχασα και θα μπορούσε να είναι προπάππος μου... Με βοηθούσε να κάνω τα πρώτα μου βήματα, πηρε τον ρόλο του πατέρα μου αφού ο δικός μου ήταν απών και τον λατρευα. Είμαστε ίδιοι όμως στον χαρακτήρα, την εμφάνιση και " έξω καρδιά" αλλά ταυτόχρονα και αξιοπρεπεις. Ντυνοταν όμορφα και αριστοκρατικά ακόμα και μέσα στο σπίτι,του άρεσε το ποιοτικό θέατρο, η μουσική, η ζωγραφική... Ηταν όμορφος άνθρωπος και κληρονομησα τα αμύγδαλωτα του μεγαλα μάτια και την γλυκύτητα που ειχε μου λέει η μαμά μου :) Βοηθούσε οποία ψυχή ζητούσε βοήθεια ακόμα κι αν κινδύνευε η ζωή του ( ειδικά στον Πόλεμο είχε σώσει ανθρωπους τραυματιες γιατί ενώ ήταν Καθηγητής ήξερε και από Ιατρική) και τον έλεγαν Άγιο γιατί δεν ζήτησε ποτέ ούτε χρήματα , ούτε ανταλλάγματα. Βοηθούσε για την ψυχή του μου έλεγε, όχι γιατί έπρεπε. Του είχαν πει δυο άτομα με θράσος γιατί δεν πηγαίνει συχνά στην Εκκλησία ενώ εκείνοι δεν έπρατταν τιποτα το Χριστιανικό και ήθελαν να βρουν λεκέδες σε έναν καθαρό άνθρωπο ενώ είχαν ήδη καταλερωμμενες φωλιες και δεν τους θύμωνε...Τους έλεγε να μην χτυπάνε την γυναίκα,τα παιδιά τους και τα γαϊδουράκια τους και τους συμβούλευε να γίνουν καλύτεροι... Μακάρι να τον είχα πιο πολλά χρόνια στην ζωή μου και ειδικά τώρα που είμαι ολομοναχη... Θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια τις εκδρομές μας στον Ταϋγετο με τα σκυλάκια μας παρεα κι ας πέρασαν 24 χρόνια σαν εχθές και όποτε περνάω δύσκολα όπως τον τελευταίο καιρό κοιτάζω τις φωτογραφίες μας που με σφίγγει στην αγκαλιά του με όλη του την αγαπη... Η μητέρα μου με αγαπάει αλλά δοτική δεν είναι και δεν του εμοιασε τόσο πολύ. Εγώ είμαι η συνέχειά του θέλω να ελπίζω...Οταν εμαθα οτι εφυγε ημουν στην Αθήνα και μου ειπαν ολοι στο χωριό οτι τα τελευταια του λογια ηταν να με προσεχουν και να μην με αφησουν μονη μου ποτε και να μου πουν ότι "έφυγε" αλλα πάντα θα με προσέχει από ψηλά... Είχα συγκλονιστεί με το πόσο με αγαπούσε και για μηνες έκλαιγα καθημερινά...Μακάρι να με προστατεύει σαν φύλακας άγγελος και να έχει βρει γαλήνη η ψυχή του γιατι πέρασε δύσκολα χρόνια... Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και καλό ξημέρωμα
3
 
 
 
 
σχόλια
.............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon