ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν υπενθυμίζω εν τάχει- Έχω γράψει πολλές φορές. Είμαι εικοσιπέντε ετών είχα σχέση οχτώ χρόνια. Χωρίσαμε ένα δειλινό, επαγγελματικά αδιεξοδα δικά του, υπαρξιακά διάφορα, απογοητεύσεις γενικές και αν είναι η μοίρα μου σακαταμενη δεν φταίει ο κόσμος ούτε και εσύ γενικά ήταν η φάση.καναμε και ένα μήνα διαλειμα αναλυσεις, διαπραγματεύσεις ε και τελικά χωρίσαμε.εγω πέρασα λίγο τραγικά εκείνους τους μήνες. Έγραφα και του έστελνα τα γαλάζια μου γράμματα, τηλέφωνα μηνύματα, παρακάλετα, του έκανα και την ψυχολόγο... και μετά αυτός ήταν ψυχρος και με εκοβε. εγώ τότε άρχισα τα Ψυχοσωματικά πολύ έντονα, στομάχια εμετοι, κλάματα κλπ.δεν μπορούσα ούτε τα βασικά με το ζόρι πήγαινα δουλειά. Ήμουν μια απελπισία.. Άρχισα και ψυχολογο και με βοήθησε πολύ!! Είχα πείστε ότι τέρμα και.οτι δεν θα μπορέσω να ξανά είμαι όπως ήμουν.. Και κάπου τα Χριστούγεννα μετά από κάνα 3-4μηνο έντονου πένθους νιώθω ότι αρχίζω και γυρνάω πίσω στην παλιά μου εκδοχή. Φοβόμουν ότι την είχα χάσει για τα καλά παιδιά. Το πίστευα όντως. Εγώ που κάθε βράδυ γυρνάγα όλα τα μπαρ στο κέντρο ξαφνικά να μη θέλω τίποτα και απλά να κλαιω όλη μα όλη την μέρα. Ήμουν όντως τραγικα. Ε και εδώ και κάνα μήνα, και ειδικά μέσα στις γιορτές, πολύ δειλά ξανά άρχισα ξανά άρχισα να είμαι βήμα βημα....Χαρούμενη, γελαστή, να βγαίνω , να γελάω , ευγενική, να φλερτάρω να ξενυχτάω κλπ κλπ.οπως ήμουν.. !και να νιώθω ζωντανή! Παρόλα αυτά εδώ και καιρό και ας είμαι καλά είχα έντονες φοβίες ότι δεν θα μου ξανά αρέσει κάνεις και πως θα γίνει κλπ και ότι δεν θα ξανά μπορέσω να κάνω καν κοκορικο. Κι όμως. Μάλλον μια χαρά μπορώ. Και ερχόμαστε τώρα στο μοιραίο: Η πολυεθνική που δουλεύω έχει παραρτήματα παντού στην Ελλάδα οπότε μιλάμε καθημερινά σε εμαιλ και τηλέφωνα με άλλους συναδέλφους που δεν έχουμε δει ποτέ. Εμένα μου άρεσε από όταν πήγα όταν μίλαγα με έναν μου άρεσε τρομερά η φωνή του. Και του άρεσε και αυτουνου η δική μου. Αναγκαστικά μιλάγαμε κάθε μέρα λόγω θέσης στη δουλειά και φυσικά μόνο για δουλειά. Ε μετά γίναμε και φίλοι σε κάποια σοσιαλ είδα και φάτσα και μαρεσε ακόμα πιο πολύ. Και λέω μλκ όπα. Και πριν κάποιες μέρες ήρθαν και για δουλειές και τον γνώρισα από κοντά και περάσαμε δύο μέρες μαζί και το βράδυ έξω και μαζί με άλλους κλπ κλπ. Και συνειδητοποιώ ότι .... Όχι μαρέσει αλλά μαρέσει πολυ. Ήμουν πλήρως ο εαυτός μου, κατέβαζα τα ουζακια και έλεγα ένα σωρό αστεία και βλακείες και αυτός ξεκαρδιζοταν ...είχαμε και άνεση κατευθείαν οπότε είπα όλη την ιστορία της ζωής μου και για χωρισμό κλπ.....ότι ήμουν τραγικά πριν λίγο καιρό και όλα αυτα αλλά ξέρεις, στα πλαίσια παρέας . Και αυτός μας είπε πολλά άλλα κυρίως τα λέγαμε γελωντας... τελοπαντων ένιωθα ότι υπήρχαν κάποια υπονοούμενα καποια vibrations μου εκανε κομπλιμέντα κοιταγματα κλπ αλλά δεν ξέρω μήπως και εγώ που ήμουν πλήρως ο εαυτός μου και λες και ήμουν με την κολλητη έκανα μαλάκια; Και το πήγα μπαμ φιλικά.. ; Άσε που είμαι κούλη μια ίσως δεν ξέρω να φλερτάρω.. Ρε νομίζω όχι μαρεσε αλλά λιγο το δάγκωσα Τι κάνω όμως τώρα;;;;; Και ειναι και σαν συνάδελφος; Πώς θα καταλάβω αν ψήνεται; Βοήθεια έχω ξεχάσει. Επίσης, μην αρχίσετε τα είναι πρόσφατος ο χωρισμός μην ασχολείσαι καν κλπ δεν θέλω να τον παντρευτώ και ούτε θα κλαίω τον μακαρίτη μια ζωή. Και να που γίνεται παιδιά. Αν αποφασίσεις να αλλάξεις και να είσαι καλά μέσα σου, και ζήσεις το πένθος τα στάδια του χωρισμού και δουλέψεις.. γίνεται μια χαρά. Δεν λέω ότι τον ξεπερασα ακόμα αλλά βλέπω ότι μια χαρά μπορώ να ζω και χωρίς. Και σας παρακαλώ τώρα δώστε καμία συμβουλή. Διακριτικά πράγματα μη γίνουμε και ρόμπα