Είναι κακοποιητικη όντως η σχέση σου.Ο άνθρωπος αυτός φέρει αρνητική ενέργεια και δεν νομίζω ότι μια τόσο επαναλαμβανόμενη και για τους ίδιους λόγους κάθε φορά συμπεριφορά, είναι απλα ενα στοιχείο χαρακτήρα. Ενδέχεται να είναι παθολογικα ζηλιάρης πχ κάτι που απέχει πολύ από τη ζήλεια που λίγο πολύ κατατρέχει όλους τους ερωτευμένους. Ο παθολογικά ζηλιάρης άνθρωπος ζηλεύει και τον αέρα που αναπνέεις και σου κόβει το οξυγόνο κυριολεκτικά.Αν δεν μας κρύβεις κάτι από τη δική σου πλευρά έστω και παρελθοντικαδικά σου λάθη που μπορεί Ν τον οδήγησαν σε τρελες ανασφάλειες, ειλικρινά νομίζω ότι πρπει να φύγεις αν δεις ότι δεν αλλάζει με ο.τι μέτρο κι αν πάρεις.Που σαι...πολυ γλυκιά μας αναπτύσσεται στο κείμενο η δική σου προσωπικοτητα και μπραβο σου αν είσαι όντως έτσι, αλλα ώρες ώρες, καλό είναι να δείχνεις κι εσύ τα όρια σου. Πρπεει να θυμώσεις κάποτε κι εσύ. Του αφήνεις άπειρο χώρο να θυμώνει για δύο άτομα. Αν θυμώσεις κι εσύ μια μέρα πόσος χώρος θα του μείνει αν δεν θέλει να ξεπεράσει το όριο και να τα χαλάσει ολα ;
23.1.2020 | 02:23
Προσπαθώ
Νιώθω τελεια στο πλευρό του, νιώθω πιο χαρούμενη από ποτε όταν είμαστε κοντά αλλά από μακρια ολα αλλάζουν. Δεν μου φέρεται όμορφα, και όταν μαλώνουμε με κατηγορεί για ολα και ότι δεν έχει την όρεξη και χρόνο να περιμένει άλλο να αλλάξω τα πράγματα που τον ενοχλούν. Έχοντας ήδη αλλάξει πολλα πράγματα και θέλοντας να είναι καλα τον ακουω, προσπαθώ να τον καταλαβω και ας μη συμφωνώ, εκείνος μου μιλάει ασχημα. Νιώθω δυο προσωπικότητες, όταν ειμαι μαζί του ολα τελεια και όταν δεν είμαστε μαζί άλλος. Φυσικά υπάρχουν και θέματα μερικές φορές όταν είμαστε μαζί, αλλά τον αγαπάω τόσο πολυ που απολαμβάνω μαζί του κάθε στιγμή. Και όταν μαλώνουμε δεν ειμαι μακρια του, ειμαι πάλι κοντά του, γιατί στα ασχημα δεν το πετάω κάτι αλλά το φτιάχνω, και του μιλάω πάντα όμορφα γιατί δεν θέλω να πληγωνόμαστε και ας μαλώνουμε, πρέπει να το φτιάχνουμε όμορφα ότι και αν είναι (σε νορμαλ πλαίσια) αν λύνετε. Εκείνος όμως μου μιλάει ασχημα και εμένα αυτό με πληγώνει πέραν πολυ, με τρυπάει μέσα μου πως το λένε, με ποναει. Ειμαι πολυ ευαίσθητη και όταν μαλώνουμε η γίνεται κάτι πάντα ξεσπάει πάνω μου και μου λέει πράγματα και με κατηγορεί ότι δεν ειμαι καλή, ότι του λέω κάτι και δεν το κανω.. δεν ειμαι όμως μηχανή, προσπαθώ να αλλάζω πράγματα που δεν μπορεί αλλά μου μιλάει σαν μηχανή, τώρα το θέλω, δεν έχω χρόνο κτλ να σε περιμένω. Εμένα όμως αυτό με ενοχλεί πολυ γιατί όταν είμαστε κοντά μου λέει ποσο τελεια ειμαι και μαλώνοντας λέει πολλα ασχημα πράγματα για εμένα σαν να ειμαι καμία που δεν ξέρει, και καμία που του λέει ψεματα και του κανει κακό. Δεν ξέρω τι άλλο να κανω, δίνω το 100/100 του εαυτού μου και δεν νιώθω αρκετή.. Και δεν έχουμε σχέση 2 μήνες αλλά χρόνια πολλα. Δεν ειμαι ρομπότ, πονάνε τα συναισθήματα μο πολυ αλλά δεν τον ενδιαφέρει, σαν να μη ξερει τι κοπέλα έχει απέναντι του.. όσο τελεια και αν νιώθω όταν ειμαι κοντά του, η αγάπη στα δύσκολα φαίνεται, και έτσι οπως αντιδράει και μου φέρεται δεν φαίνεται και πολυ.. Κουράστηκα να προσπαθώ και να αγαπώ μόνο εγώ.. αγαπα με λίγο και εσυ.
4
