ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αφορμή μια εξομολόγηση θυμήθηκα πως περισυ 30 Φλεβάρη , που η γριππη ήταν σε έξαρση έβγαινα από το μεγάλο Νοσοκομείο της Αθήνας. Ζήτησα μια μασκα ευγενεστατα και με το χαμόγελο στα χείλη αφού θα έβγαινα μετά από 16 ημέρες... Μου είπε " Δεν θέλω να σου δώσω και άλλωστε τι να την κάνεις την μασκα " Ενώ στο νοσοκομείο αυτό είχα πληροφορηθεί ότι πέθαιναν από γριππη και είχα φοβηθεί και στον γυρισμό θα έπαιρνα λεοφωρειο... Ο,τι και να έλεγα και εγώ και οι υπόλοιποι νοσηλευτές δεν μου έδινε. Τελικά ένας καλός κύριος Νοσηλευτής Σταυρος μου είπε " Κορίτσι μου πάρε 2 και για εσένα και για την συνοδό σου ( η μητέρα μου ) και μην στεναχωριέσαι για την γυναίκα αυτη να γελάς που σήμερα βγαίνεις και ήσουν από τις πιο ευγενικές ασθενείς μας! Να ειναι καλά ο άνθρωπος!!! Μου έδινε και νερό όταν η συγκεκριμένη μου έλεγε να πιω από την βρύση της τουαλέτας που ήταν άθλια εκεί μέσα και διψούσα , ενώ στα εργαστήρια είχαν καθαρές βρύσες και σίγουρα μπορούσε να μου δώσει. Να φοράτε μάσκες παιδιά ειδικά σε λεοφωρεια και μετρο και ας λένε μερικοί. Δεν θα παίζουμε με την υγεία μας