Πολυ ζορικη φαση...δεν μιλαει η ιδια αλλα η καταθλιψη η οποια οντως θελει να σε κανει να μεινεις μονος..ειναι ενα μαυρο πεπλο που σε τυλιγει μεχρι να σε πνιξει..επειδη το βαρος του εαυτου μας ειναι μεγαλο σε αυτες τις περιπτωσεις μας κανει να νιωθουμε οτι δεν θελουμε να ειμαστε βαρος..δεν μπορεις να πιεσεις τον αλλον,μπορεις ομως να πεις οτι εισα εκει αν χρειαστει κατι πρωτα ως ανθρωπος για να την ακουσεις κ μετα σαν πρωην σχεση...και μπραβο σου γιατο πι περισσοτεροι γιβονται λουηδες σε τετοιες φασεις παιδια κουραγιο ολα θα πανε πολυ καλα!!!!
23.2.2020 | 22:01
Κατάθλιψη μέσα στην σχέση
Καλησπέρα σας, χτες το βράδυ χώρισα με την επί έναν χρόνο τώρα κοπέλα μου ή οποία πάσχει τα τελευταία 5 χρόνια από κατάθλιψη. Την παρακολουθεί ειδικός και έχει έναν μήνα περίπου όπου ξανάρχισε να παίρνει αντικαταθλιπτικά (έπαιρνε αρκετά χρόνια πριν την γνωρίσω εγώ αλλά τα είχε σταματήσει). Το δια ταύτα είναι πως το τελευταίο διάστημα δυσκολευόταν όλο και περισσότερο και μια βδομάδα νωρίτερα με πήρε τηλέφωνο να μου πει οτι σε αυτή την φάση που βρίσκεται τώρα της είναι ακόμη δυσκολότερο να διαχειριστεί το να είναι σε σχέση, λέγοντας μου επίσης οτι δεν έχει πάψει να με αγαπάει αλλά όπως θα γνωρίζετε πολλοί, όταν αντιμετωπίζεις κάτι τέτοιο, εκτός απο τις ενοχές που νιώθεις για το τι αντιμετωπίζει ο σύντροφος σου, έρχονται και στιγμές όπου νιώθεις τόσο κενός που δεν έχεις τίποτα να προσφέρεις στον άλλο. Εγώ με την σειρά μου προσπάθησα να της δώσω να καταλάβει οτι η αγάπη δεν ειναι βάρος για καμία από τις δύο πλευρές και για οτι έχει να κάνει με εμας , τώρα και μεχρι να νιώσει καλύτερα, δεν χρειάζεται να ανησυχεί και έχω την κατανόηση, επιμονή και υπομονή να πάρω όποιο ρόλο χρειάζεται για να την βοηθήσω να νιώσει λιγότερο πνιγμένη. Γνωρίζω πολύ καλά οτι δεν μπορώ εγώ να την βγάλω απο την κατάθλιψη, αλλά επίσης γνωρίζω οτι η αγάπη μπορεί να πάρει πολλές μορφές και σε πολλές περιπτώσεις είναι αυτό όπου άνθρωποι σαν και την κοπέλα μου έχουν ανάγκη. Μέσα στην εβδομάδα που πέρασε , σεβόμενος τις ανάγκες της όπως και οι δύο συζητήσαμε και αναγνωρίσαμε,της έδωσα περισσότερο χώρο, προσπαθώντας ωστόσο με ένα μικρό μήνυμα την ημέρα να της δείξω οτι είμαι εδώ και την σκέφτομαι χωρίς να έχω καμία απαίτηση να μου απαντήσει και οτι όποτε θέλει θα βρίσκομαι πλάι της.Με τα πολλά, χτες μου έστειλε ένα μήνυμα λέγοντας μου τα ίδια, οτι της είναι άδυνατο να συνεχίσει να είναι σε σχέση μαζί αυτή την στιγμή παρότι της είναι εξίσου δύσκολο να συνηθίσει την σκληρότητα της νέας αυτής κατάστασης γιατι τα συναισθήματα της για εμένα δεν έχουν παύσει.Δεν έχω κάποιον στην αλήθεια να απευθυνθώ και θα ήθελα αν υπάρχουν άτομα, τα όποια έχουν αντιμετωπίσει μια παρόμοια κατάσταση ή πάσχουν από κατάθλιψη να μου δώσουν τα φώτα τους στο πώς να διαχειριστώ την κατάσταση. Αυτό το κορίτσι είναι η γυναίκα της ζωής μου και δεν θέλω να ούτε να την χάσω αλλά ούτε να την βλέπω σε ρόλο μάρτυρα γιατί της έτυχε αυτή η αρρώστια.Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
7
