φιλαρακι μην στεναχωριέσαι .....................
25.2.2020 | 21:15
πηρα μια σημαντικη αποφαση και θα ηθελα την συμπαρασταση σας
Διαβαζω χρονια τη στηλη.Όποτε μπορω συνδραμω και αυτο θα ηθελα τωρα και απο εσας.Θα ηθελα να μοιραστω καποιες σκεψεις μου...Βρισκομουν σε μια σχεση για 3 χρονια, με εναν καλο ανθρωπο.Και εκεινος με αγαπαει και εγω εκεινον.Ομως στην πραξη τα πραγματα δε βγαινουν και δεν ειμαστε πλεον χαρουμενοι και τα θελω μας δεν εχουν συμπνοια.Ετσι πηρα την αποφαση να χωρισουμε.Μια αρκετα δυσκολη αποφαση γιατι δεν ειναι οτι δεν αγαπαω αυτον τον ανθρωπο ή οτι επιθυμω καποιον αλλον.Αλλα γιατι τα πραγματα μεταξυ μας δε λειτουργουν και οσες προσπαθειες και εαν καναμε δε λειτουργουν...Νιωθω οτι πηρα μια αποφαση σωστη για την ζωη μου ομως ειναι δυσκολη.Νιωθω περηφανη για μενα που πραττω ετσι και δεν αφηνω την κατασταση να εκτροχιαστει και να τραβηξουμε πραγματα απο τα μαλλια...Τον αγαπαω ομως και ειναι δυσκολο ολο αυτο...Μεσα σε ολα, εκανα και αλλα βηματα στη ζωη μου.Μετακομισα πλεον και μενω μονη μου(επιτελους εχω πιο σταθερα οικονομικα), προσπαθω να δω εργασιακα εαν ειμαι ικανοποιημενη ή οχι και τι μπορω να κανω...Μου βγαινουν και φοβιες μου ομως μεσα απο ολα αυτα,οπως ο φοβος του να μεινω μονη μου,κυριολεκτικα και μεταφορικα.Ο φοβος του να μην καταφερω να ανταπεξελθω οικονομικα στη ζωη μουΞερω οτι αυτα τα σκεφτομαστε ολοι μας, και δεν ειναι κατι νεο.Απλα νιωθω οτι ειμαι σε ενα μεταβατικο σταδιο, που απο τη μια ανυπομονω να δω που θα με παει,απο την αλλη με φοβιζει...Τη θετικη σας ενεργεια ζηταω και ο,τι εποικοδομητικο εχετε να μου πειτε για να με κανει να σκεφτω τα πραγματα απο καποια αλλη οπτικη και να απαλυνει τον πονο μου, καλοδεχουμενο.Ευχαριστω για τον χρονο σας
4