ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προσφατα γνωρισα ενα παιδι, απο την αρχη τον συμπαθησα πολυ εχουμε κοινα και κανουμε ωραιες συζητησεις. Δεν μου εκανε απαραιτητα καποιο 'κλικ' αλλα με προσεγγησε με ομορφο τροπο και μου αρεσε πολυ αυτο και ο χαρακτηρας του ως τωρα. Μιλαμε καθε μερα και χθες βγηκαμε παλι και με φιλησε. Δεν προχωρησαμε σε κατι παραπανω γιατι δεν ημουν σιγουρη αν θελω και του το ειπα γιατι δεν ειναι τοσο του στυλ μου αυτο αν δεν υπαρχει καποιο μελλον.. το προβλημα ειναι οτι σε ενα μηνα φευγει για σεζον και θα λειπει για πολυ καιρο γι αυτο δεν υπαρχει και μελλον..ουτε εγω ουτε αυτος θελουμε σχεση με τετοιες συνθηκες. Το ερωτημα ειναι.. το ζω, περναω καλα και οπου βγαλει μεχρι να φυγει ή δεν το προχωραω για να μην υπαρχει το ενδεχομενο να δεθω και μετα να πληγωθω που δεν υπαρχει μελλον?