Η απάντηση που θα έδινα εγώ (χωρίς να είμαι μάνα) θα ήταν η εξής:Δεν ήταν η μοναδική μου σχέση. Αλλά ήταν η μόνη σχέση που μέτραγε σε αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά στη ζωή.Όντας γυναίκα που έχω βιώσει άσχημες καταστάσεις σε σχέσεις (επειδή κανένας δεν μου είπε ποτέ πως και τι) νομίζω ότι το σημαντικό που έχουμε να μάθουμε στις νέες κοπέλες είναι να σέβονται τον εαυτό τους και να απαιτούν σεβασμό από τους άλλους. Τίποτε άλλο δεν έχει σημασία κατά την ταπεινή μου γνώμη.
5.3.2020 | 20:38
Όταν σε ρωτάει το παιδί σου για το παρελθόν.
Η κόρη μου είναι 15 ετών και έχουμε αναπτύξει μεταξύ μας ένα κλίμα εμπιστοσύνης όσον αφορά το να συζητάμε ως μητέρα και κόρη τα προσωπικά της.Γενικα μου ανοιγεται αν της αρεσει καποιο αγορι κλπ και εχω φροντισει να αισθανεται οτι ειμαι παντα εδω για καθε της σκεψη.Πρόσφατα με ρώτησε αν ο πατέρας της και άντρας μου ήταν η μοναδική μου σχέση και δεν ήξερα κυριολεκτικά τι να της απαντήσω. Από την άβολη θέση με έβγαλε ένα τηλέφωνο μιας φίλης της και μετά δεν αναφέρθηκε τίποτα πάνω σε αυτό. Πραγματικά δεν ήξερα πως να το χειριστώ.Όταν ήμουν νέα (πριν αρκετά χρόνια) ούσα και σαφώς πιο εμφανίσιμη, είχα κάνει κάποιες σχέσεις, άλλες σύντομες, άλλες πιο μεγάλες. Ημουν γενικα ατομο αρκετα δραστηριο και κοινωνικο, με αποτελεσμα να εχω συναναστραφει με πολυ κοσμο και μεσα απο αυτο να εχω γνωρισει αρκετα ατομα του αλλου φυλου. Με τον άντρα μου γνωρίστηκα όταν είχαμε ήδη ζήσει και οι δύο αρκετά πράγματα, κάτι το οποίο θεωρώ ότι μας έκανε να ξέρουμε τι ζητάμε ο ένας από τον άλλο και έτσι συνήψαμε σχέση. Η οποία κατέληξε σε γάμο αργότερα, επειδή ταιριάζαμε πραγματικά και όχι επειδή ''έπρεπε''.Αν ξαναέρθει στην επιφάνεια αυτή η ερωτηση ποια είναι η γνώμη σας για να το χειριστώ όσο το δυνατόν πιο ''ανώδυνα''; Δεν θα ήθελα το παιδί μου να αισθανθεί ότι η αγάπη μέσα μου προς τον πατέρα της είχε προηγουμένως και άλλους αποδέκτες (καταλαβαίνετε με ποια έννοια το λέω), ανησυχώ πως κάτι τέτοιο θα της γεννούσε ερωτηματικά και ανησυχίες δίχως λόγο.Σκέφτηκα να της απαντήσω πως υπήρχαν κάποια φλερτ αλλά ως εκεί. Και να ξεκαθαρισω καθε απορια λεγοντας την αληθεια κατα ουσια, οτι δηλαδη πως ο αντρας της ζωης μου ειναι μονο ο πατερας της αν επιχειρήσει να ρωτήσει επιπλέον πράγματα. Απλά έχω κατα νου πως το παιδί δεν παύει να χτίζει πρότυπα από όσα ακουει και βλεπει από τους γονεις του και η αληθεια ειναι οτι δεν θα ηθελα να σχηματισει ενα ''επιπολαιο'' προτυπο. Σας ευχαριστω που το διαβασατε, θα εκτιμουσα την γνωμη σας!
18
