ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε καταλαβαίνω. Κι εγώ για ένα χρόνο μετά τις πανελλαδικές είχα αηδιάσει τόσο πολύ με το διάβασμα - καταναγκασμό που χρειαζόταν να κάνουμε για τις εξετάσεις, που είχα παρατήσει εντελώς τη σχολή, πέρασα 2 μαθήματα από κάθε εξάμηνο και αντιπαθούσα τα πάντα. Αλλά, it gets better. Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι το διάβασμα δεν είναι το παν, βρίσκεις πολλά θετικά στη σχολή σου, ξελαμπικάρεις και αρχίζεις να ζεις τη φοιτητική σου ζωή. Μη με παρεξηγήσεις τώρα, δεν εννοώ απαραίτητα τα κλασσικά 'βόλτες-καφέδες-ξενύχτια', εγώ τελειώνω φέτος και τα παραπάνω τα έκανα ελάχιστα περισσότερο απ' όσο όταν ήμουν σχολείο. Δώσε το δικό σου στίγμα στα φοιτητικά σου χρόνια, είτε με τα κλασσικά, είτε με το να ασχοληθείς με κάποια φοιτητική οργάνωση / εθελοντισμό / ομάδα του πανεπιστημίου (ναι, υπάρχουν και στην Ελλάδα αυτά), να ταξιδέψεις και να γνωρίσεις τον κόσμο... Μόλις αποκτήσεις λίγη αισιοδοξία, οι επιλογές είναι απεριόριστες!

Πόσο σε καταλαβαίνω...Και εμένα οι πανελλήνιες μου πήραν την ψυχή...Πλέον πτυχιούχος Φιλοσοφικής σχολής και ακόμα όταν ακούω Πανελλήνιες, νιώθω αυτό το τρέμουλο...Δεν είναι το διάβασμα αλλά όλη αυτή η ψυχοφθόρα διαδικασία..Έχεις έναν στόχο για τον οποίο σκίζεσαι 2 χρόνια και όλα κρίνονται σε δύο εβδομάδες..Δεν σου δίνονται ευκαιρίες...Έχεις στις πλάτες σου τους στόχους αλλά και το άγχος και την πίεση της οικογένειάς σου και των δασκάλων σου...Ακούς την μαμά σου να λέει κρυφά από εσένα ότι αν δεν περάσεις σε μια καλή σχολή,θα ντρέπεται να βγει από το σπίτι..Ακούς τον μπαμπά σου να ρωτάει για τις "ιδιωτικές" εναλλακτικές και εσύ κάθεσαι και μετράς μόρια,βαθμούς,πόσο πρέπει να γράψεις για να μπεις εκεί που θες...Όχι δεν είναι το διάβασμα το πρόβλημα ούτε η ύλη.Στο πανεπιστήμιο εξάλλου η ύλη είναι τεράστια και πιο απαιτητική..Ναι,και στο πανεπιστήμιο,κουράστηκα,αγχώθηκα,πιάστηκα από το διάβασμα αλλά δεν ήταν το ίδιο..Ήξερα ότι είχα δεύτερη και τρίτη ευκαιρία για το κάθε μάθημα...Δεν αγχωνόταν κανείς για εμένα παρα μόνο εγώ..Πήγαινα τις βόλτες μου,τα ταξίδια μου,περνούσα όμορφα στις παραδόσεις γιατί σπούδαζα αυτό που ήθελα..Ζούσα ενώ ως μαθήτρια Λυκείου δεν ζούσα..Είδα σχόλια ανθρώπων που θεωρούν ότι οι πανελλήνιες είναι δική σου επιλογή,αφού θες να μπεις στο πανεπιστήμιο..Όχι δεν είναι..Να μπεις στο πανεπιστήμιο ναι,αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο..Στο εξωτερικό οι έφηβοι δεν περνούν αυτά που περνάμε εμείς..Δεν "ματώνουν" τα μάτια τους για να μάθουν παπαγαλία ένα βιβλίο γιατί αυτό ζητούν οι πανελλήνιες..Εκεί οι έφηβοι όντως μαθαίνουν,τα σχολεία τους δίνουν πολλές ευκαιρίες για γνώσεις χωρίς να τους παίρνουν την ψυχή,χωρίς να τους κάνουν να μισούν το διάβασμα και την μάθηση..Εδώ μας έχουν καταντήσει παπαγάλους που δεν ξεχνάμε ούτε το κόμμα αλλά δεν ξέρουμε για ποιο πράγμα διαβάζουμε..Σε καταλαβαίνω,όμως γιατί νιώθεις έτσι και για το πανεπιστήμιο;;Δεν σου αρέσει το αντικείμενο σπουδών σου ή πλησιάζει η εξεταστική και σε έχει καταβάλει το άγχος;

Μαλλον δεν εχεις σχεση με τριτοβαθμια εκπαιδευση. Τα ΠΙΟ ομορφα χρονια της ζωης μου.......