Για κακη του τυχη δε βρηκε καμια φυσιολογικη
8.3.2020 | 23:17
Να τα πω κάπου γιατί δεν μπορώ να τα μοιραστώ με κανέναν.
Τον είχα χωρίσει πριν 2 χρόνια και μάλιστα πολύ άσχημα. Δεν έφταιγε σε κάτι, ήμουν μπερδεμένη , ένιωθα πίεση και ξέσπασα πάνω του. Για μια περίοδο τον μισούσα όπως δεν έχω ξαναμισησει άνθρωπο, τον σιχαινομουν. Σταδιακά κατάλαβα τι έγινε μέσα μου εκείνη τη περίοδο και ένιωσα αρκετά άσχημα.Τον πέτυχα πριν λίγες μέρες. Τον χαιρέτησα, αρχίσαμε να μιλάμε και όταν πήγα να του ζητήσω συγγνώμη, με αγκάλιασε. Ένιωσα πάλι ευτυχισμένη όπως όταν τον είχα πρωτογνώρισει. Βγήκαμε, μιλήσαμε και παρατηρώ ότι και οι 2 έχουμε αλλάξει σαν άνθρωποι. Ειδικά εκείνος, είναι τόσο γαλήνιος, τόσο συνειδητοποιημένος, δεν ξέρω τι του συνεβει μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια. Τον ξαναερωτευτηκα, δεν ξέρω αν στην πραγματικότητα είχα σταματήσει ποτέ αλλά νιώθω ότι δεν του αξίζω. Δεν ξέρω καν για πιο λόγο συμφώνησε να βγούμε μετά από όλα αυτά που του έκανα τότε. Νιωθω μια στεναχώρια που δεν έχω ξανανιώσει ποτέ...
3