ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω εδω και μισο χρονο που δουλευω σε ενα μαγαζι...Γενικα ειμαι κλειστος σαν χαρακτηρας...Αλλα ρε παιδια δε ξερω τι ψυχολογικα εχω που με κρατανε στη ζωη μου πολυ πισω.... απο τοτε που πατησα στο μαγαζι ουτε ενα καλησπερα δεν ελεγα, δεν κοιτουσα κανεναν στα ματια και απλα εκανα τη δουλεια μου και εφευγα....Νομιζα πως δεν με γουσταρουν, δεν με θελουν στο μαγαζι, ενιωθα ενας αχρηστος στο μαγαζι και ηθελα να φυγω....Μετα απο τοσο καιρο παλι καλα λεω και ενα καλησπερα κανω και καμια ψιλοκουβεντα με καποιον συναδελφο αλλα ως εκει...Ενα βραδυ οταν τελειωσαμε τη δουλεια ενα παιδι της ηλικιας μου ειπε να παμε για κανα ποτακι με αλλον εναν, αλλα ειπα και καλα πως ειμαι κουρασμενος και δεν πηγα....Νιωθω πως ειμαι πολυ βαρετος, δεν εχω φαση, δεν θα περασουν καλα μαζι μου...δεν εχω και καθολου αυτοπεποιθηση...Ειμαι ο μοναδικος που δεν εχω κανει τιποτα με κοπελα και ειμαι 20 χρονων...και με ρωτανε και νιωθω αβολα....καλα ολοι με ρωτανε αλλα τελος παντων...Αυτοπεποιθηση 0 σε ολους τους τομεις της ζωης μου...Πολλες φορες ειμαι πολυ χαλια ψυχολογικα, δεν θελω να βλεπω κανεναν, δεν θελω να παω δουλεια, εχω νευρα....Μια φορα δεν αντεξα καθολου στη δουλεια και ξεσπασα στα κλαμματα, τοσο πολυ ενιωθα πως δεν με γουσταρουν....Το μπουλινγκ, η ακμη ,τα τοσα ακυρα απο κοπελες, το οτι ημουν παντα το ησυχο παιδακι που δεν θελαν να κανει κανεις παρεα....Εχω και την μανα μου να φτανει σε σημειο να με λεει στο ξεκαρφωτο ''δε γ@μ@ς καν''....''δεν εχεις φιλους ολοι εχουν εκτος απο σενα''....''αχρηστε το ενα το αλλο''....Εχω φτασει σε σημειο να φοβαμαι την κοινωνια και να νιωθω ασφαλης μονο στο κρεβατι μου και να μην θελω να σηκωθω....