ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγαίνω τους τελευταίους 9 μήνες με έναν άντρα 30 ετών. Κούκλος. 1.92 ύψος, μελαχρινός γυμνασμένος με κάτι μπράτσα καλοφτιαγμένα, καλοντυμένος καθαρός. Ακόμα και οι φόρμες του γυμναστηρίου μοσχομυρίζουν. ΑΛΛΑ η καθαριότητα είναι υστερία. Στο αυτοκίνητο τα καλύμματα πρέπει να καλύπτουν το 150% της επιφάνειας του καθίσματος. Και με ρωτάει με διακριτικό τρόπο αν τα ρούχα μου είναι καθαρά. Του εχω πει ότι με προσβάλει με αυτό που ρωτάει αλλά οκ το ξεπερνάμε. Μην ακουμπήσω ουτε τσάντα του σουπερ μαρκετ μεσα στο σπιτι. Όλα τα αφήνουμε απ εξω. Και όχι τωρα με τον κορονοιό. Από πολύ πιο πριν. Από πάντα δηλαδή. Την τουαλέτα τη λούζει με χλωρίνη παχυρευστη και την ξεπλενει με καυτο νερό. Και στο σεξ; ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑχ αυτό το σεξ. Οκ κολασμένο τέλειο ΑΛΛΑ μετά την ολοκλήρωση σηκώνεται και τρέχει να κάνει μπάνιο. Και με τον τρόπο του θέλει να κάνω το ίδιο. Σε διαφορετικό μπάνιο παρακαλώ. Όχι μαζί. Εγώ στο κόκκινο εκείνος στο μπλε. Και τώρα τις τελευταίες δυο εβδομάδες μιλαμε μονο στο τηλεφωνο. Δεν παω και δεν έρχεται. Μου λείπει του λείπω αλλά μας χωρίζουν εκατομμύρια μικρόβια. Τι κάνουμε; Θα μπορούσε κανείς/ καμιά να ζήσει με τέτοιο άνθρωπο; Και τα χούγια όπως μου λέει η μητέρα μου γίνονται χειρότερα με τα χρόνια.