ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω αν πρέπει να μιλήσω και να πω την αλήθεια σε έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται για εμένα. Τον γνώρισα από μια φίλη μου είναι ένας υπέροχος άνθρωπος ένα πολύ καλό παιδί. Εγώ είμαι μόνη σχεδόν 2 Χρόνια ο ίδιος είναι λιγότερο μόνος του . Ξεκινήσαμε να βγαίνουμε απο πέρυσι το Πάσχα... Το ξέρω είναι ένα μεγάλο διάστημα δεν εγινε κάτι ερωτικό μεταξύ μας απλά με φίλησε. Έπειτα αφου περασε καιρος μου μίλησε ευθεως για τα συναισθήματα του του μίλησα κι εγώ καί επειδή δεν ένιωθα έτοιμη για μια νέα σχέση του ζήτησα λίγο χρόνο να το σκεφτώ.. πέρασαν μήνες μιλούσαμε καθημερινά έφυγε το καλοκαίρι σε μια άλλη πόλη για δουλειά και δεν είχαμε τήν δυνατότητα να βρεθούμε όταν επέστρεψε παλι πισω τον απέφευγα... Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό μου αρέσει σαν αγορι έβγαινα καθημερινά μαζί του πριν χαθούμε μα μόλις άκουσα για σχέση το απόφευγα όσο μπορούσα... Εδώ και τόσο καιρό περιμένει μια απάντηση και εγώ ακόμη και μετά από τόσους μήνες δεν ξέρω τι να του πω. Δεν θέλω να τον πληγωσω αλλά 2 Χρόνια που είμαι μόνη δεν νιώθω ότι μου λείπει μία σχέση νιώθω πολλές φορές ένα κενό θέλω μια αγκαλιά , ένα χάδι, αλλά από την άλλη δεν θέλω μια σχέση δεν μου αρέσει η ιδέα να μπω σε μια διαδικασία πάλι από την αρχή δεν νιώθω έτοιμη μέσα μου σαν να υπάρχει μια πληγή.. Είμαι σίγουρη για εμένα ξέρω ότι θα τον πληγωσω συγουρα γιατί πολύ απλά δεν θέλω κάτι παραπάνω από την παρέα του αλλά ξέρω και από την άλλη αν του πω πραγματικά πως αισθάνομαι θα απομακρυνθεί για πάντα