ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

-ο Φόβος του Κώστα Μανουσάκης ( η ατμόσφαιρα της ταινίας σαν φίδι που σου σφίγγει αργά και βασανιστικά τον λαιμό)-Φόνισσα του Κώστα Φέρρη (Δεν υπάρχουν λόγια για τον Παπαδιαμάντη )-Με την λάμψη στα μάτια του Πάνου Γλυκοφρίδη (Πότε το αδιέξοδο δεν ήταν τόσο τρομαχτικό )-Προσοχή κίνδυνος του Γιώργου Σταμπουλόπουλου ( απο την πρώτη νότα της μουσικής των τίτλων αρχής μέχρι το τελευταίο λεπτό έχουμε 144 λεπτά αγωνίας και έντασης )-ο Μαχαιροβγάλτης του Γιάννη Οικονομίδη (ο ρεαλισμός στα καλύτερα του )-Δεμένη κόκκινη κλωστή του Κώστα Χαραλάμπους ( Η ωμή απεικόνιση του εμφυλίου χωρίς κομματικές αγκυλώσεις )-Τετάρτη 04:45 του Αλέξη Αλεξίου ( 4 λέξεις : το καλύτερο ελληνικό Nουάρ )Υστερόγραφο : Η χαμένη λεωφόρος του ελληνικού σινεμά μόνο χαμένη δεν είναι . Απλα με άρεσε ως τίτλος και τον έγραψα. Εγω τελείωσα εδώ, με αυτην την τελευταία μου ανάρτηση Το ταιρι μου δεν το βρήκα ούτε από τις εκατοντάδες αγγελίες ούτε από τις εξομολογησεις. Κουράστηκα να ψάχνωΓιώργος Τσομπανίδης / από Τούμπα