ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σε όλους. Θα μπω απευθείας στο θέμα.Είμαι 21 χρονών, ζω με την μητέρα μου και πριν καιρό μετακόμισε μαζί μας η γιαγιά μου για διάφορους λόγους (όχι υγείας). Η συγκεκριμένη δεν με ήθελε από μωρό, όλο με έβριζε και με έκρινε για τα κιλά μου ως παιδί (ήμουν παχουλό) και μέχρι και σήμερα σχολιάζει την εμφάνιση μου. Εγώ κάνω υπομονή χωρίς να αντιδράω. Όμως δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Πάω στην κουζίνα να βάλω φαγητό και την ακούω που μουρμουρίζει. Σχολιάζει κάθε μου κίνηση, ότι και να κάνω. Ετοιμάζομαι να βγω βόλτα (προ καραντίνας) και μουρμουρίζει. Πάω απλά στο μπάνιο και ξέροντας ότι είμαι εγώ, πάλι μουρμουρίζει. Είμαι κλειδωμένη όλη μέρα στο δωμάτιο μου, δεν την πειράζω, δεν της κάνω τίποτα. Και πάλι μόλις βγω έστω για λίγο, θα με κοιτάξει καλά καλά και μόλις γυρίσω πλάτη θα μουρμουρίσει.Έρχεται ο αδερφός μου για επίσκεψη και είναι άλλος άνθρωπος.Έχω συζητήσει και με την μητέρα μου, η οποία μου συνιστά υπομονή και "μεγάλη γυναίκα είναι, μην τη συνορίζεσαι". Ο πατέρας μου επίσης δεν συμφωνεί με αυτή την κατάσταση, αλλά με συμβούλευσε το ίδιο.Με μισεί και το ξέρουμε. Από μικρό παιδί την ανέχομαι και τώρα ειδικά θέλω δεν θέλω έρχομαι αντιμέτωπη με αυτή την συμπεριφορά.Θέλω να φύγω, όμως δεν έχω ακόμα το πτυχίο μου να εργαστώ. Πνίγομαι.Όσοι από εσάς είχατε γιαγιάδες που σας αγαπούσαν, να ξέρετε σας ζηλεύω.