ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγαπάω πολυ την κοπέλα μου και αυτές τις ημέρες δεν την παλεύει καθόλου με την καραντίνα που είμαστε κλεισμένοι μέσα δύο εβδομάδες τώρα. Όταν πρωτοάκουσε για την καραντίνα ήμασταν μαζί και έβαλε τα κλάματα που δεν θα μπορεί να με βλέπει, γενικά έχει κάποια ψυχολογικά, έχει δει μερικούς γιατρούς αλλά δεν έχει καταφέρει να κάνει κάτι προς το καλύτερο. Μου έλεγε πως θα βρει τρόπο, θα βρει άκρη για να βλεπόμαστε και τελικά βρήκε κάποιον τρόπο Αλλά αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει είναι ότι η καραντινα δεν είναι ποιος θα μπορέσει να κοροϊδέψει το σύστημα και τελικά να βγει, είναι για το καλό μας για να προστατέψουμε τους αγαπημένους μας όπως τον πατέρα μου που είναι ευπαθή ομάδα και έχει άσθμα και άμα κολλήσει είναι σίγουρο ο θάνατος και δεν το καταλαβαίνει αυτό. Είμαστε μαζί επτά χρόνια τώρα από την Τρίτη λυκείου. Μου έλεγε τώρα με την ιό ότι δεν την νοιάζει τίποτα και πως αν ειμαι εγώ κοντά της θα είναι καλά, όμως τώρα δεν μπορώ να είμαι κοντά της με όλα αυτά που κάνανε και δεν μπορεί να καταλάβει πόσο ψυχοπλακομα μου ρίχνει όταν με ρωτάει κάθε μέρα ποτέ θα την δω και πρέπει να της πω ψέματα ότι θα την δω την επόμενη μέρα αλλά χωρίς φυσικά να το κάνω. Και συνέχεια μου ρίχνει το χαρτί ότι έχει βρει άκρη για να έρχομαι και ότι εγώ δεν θέλω να έρχομαι. Δεν πρόκειται να την αφήσω για τα ψυχολογικά της.... Ούτε για τις κρίσεις που παθαίνει γιατί την αγαπώ στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα..... Αλλά όλο αυτό δεν το έχω ξανασυναντησει με εκείνη.... Το ήξερα ότι θα κάνουνε στο τέλος περιορισμό της κυκλοφορίας και πίστευα πραγματικά μέσα μου ότι θα καταλάβει και θα μου πει ότι μ'αγαπαει και ότι θα είναι δύσκολο αλλά θα τα καταφέρουμε για κάποιες μέρες να μην βλέπωμάστε αλλά έκανα λάθος....ΝΑΙ είναι 20 λεπτά με τα πόδια απόσταση με τα πόδια αλλά στο σημείο που έχουμε φτάσει έχει σημασία τώρα πια??