ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακούω ένα πουλάκι τώρα που έχει βραδιάσει έξω απ' το σπίτι μου .Είναι αυτό που μου έλεγε η γιαγιά μου όταν με κράταγε στα πόδια της ότι ψάχνει τον αδερφό του που τον έχει χάσει και δεν εγκαταλείπει ποτέ τις ελπίδες του να τον βρει.Στη σκέψη μου τουλάχιστον είναι το ίδιο...Μακάρι να ήμουν στη θέση του και να φώναζα στη γιαγιουλα μου να έρθει πίσω που έχω τόσα χρόνια να τη δω.να τη φιλήσω.να την χάιδεψω στα μαλλιά και να της σφίξω το χέριΜακάρι να πίστευα και γω ότι θα γυρίσει και να περίμενα αισιόδοξη κάθε σούρουπο να την αναζητήσω όπως κάνει αυτό το πουλάκι κάθε βράδυ.Μου λείπεις γιαγιά μου.Κανενας ποτέ δεν σε αντικατέστησε στην ψυχή μου .ουτε γονιός,ούτε αδελφός,ούτε φίλος ούτε γνωστός.τιποτα δεν ξεθώριασε την σκέψη σουΟύτε τα χρόνια που πέρασαν από πάνω μου και έγινα 27Μόνο θα θελα να σ έβλεπα για λίγο μόνο να σου πω....και ας έφευγες ξανά μετά.Μόνο βγες για λίγο στο στενό ,Έξω απ' το σπίτι σουΝα σου πωγια ο τι ζω και ο τι πενθω. . . .