Μου θυμίσες ένα κείμενο απ' τα πολλά που κυκλοφορούν στο ίντερνετ και μάλλον το έχεις φτιάξει με δικά σου λόγια.. το έχεις συμπτύξει να πω πιο σωστά.. Είναι δύσκολο να καταλάβεις την Κάκια όταν καλύπτεται καλά στην αρχή. Όπως "λύκος ντυμένος πρόβατο". Συνήθως όταν το καταλαβαίνουμε έχει γίνει η ζημια. Το θέμα είναι να δουλεύουμε τη δική μας κακία. Τη δική μας. Αν το κάνουμε όλοι αυτό θα σταματήσει να υπάρχει κακια.Θα υπάρχει μια έντονη αντίδραση πιστεύω. :)
10.4.2020 | 12:44
Η κακία είναι κάτι πιο βαθύ,
πιο ισχυρό, πιο ανεξέλεγκτο. Μπορεί να εμπεριέχει και την εκδίκηση, αλλά δεν είναι ποτέ μια αντίδραση σε βρασμό ψυχής. Τις περισσότερες φορές συνοδεύεται από μια βαθιά ικανοποίηση για το κακό του. Συνήθως πηγάζει από μια μεγάλη ανασφάλεια: με άλλα λόγια, ένας κακός δεν είναι ποτέ μόνο κακός αλλά και βαθύτατα κομπλεξικός αφού προσπαθεί να ανεβάσει τον εαυτό του «γκρεμίζοντας» τους άλλους (και το καταφέρνει θαυμάσια χωρίς να το καταλάβεις).Οι άνθρωποι που έχουν μάθει να μεταχειρίζονται την κακία,επιδιώκουν να βρίσκονται στο παρασκήνιο. Ίσως γιατί δεν μπορούν να αντέξουν συναισθηματικά μια επίθεση κατά πρόσωπο. Καλύπτουν τα ίχνη τους για να είναι σίγουροι ότι δεν θα κινδυνεύσουν.Η κακία δεν είναι ελεγχόμενο συναίσθημα. Πολλές φορές αυτός που την έχει θεωρεί ότι οι πράξεις του έχουν καλές προθέσεις και αυτό του δίνει το άλλοθι να φτάσει μέχρι τα άκρα χωρίς να αντιλαμβάνεται τις συνέπειες.Πολλές φορές πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε έναν άνθρωπο. Κάτω όμως από κατάλληλες συνθήκες αναδεικνύονται πιο πρωτογενή στοιχεία ενός χαρακτήρα και πιο πρωτόγονα.Εχουμε και λεμε:Αντιμετώπιση: Μην της αφήσετε περιθώρια να καταλάβει τις αδυναμίες σας. Καλύτερη λύση είναι η απόσταση και η σιγή ιχθύος. Αν σας επιτεθεί, χτυπήστε εκεί που πονάει: στην εικόνα του καλού παιδιού που προσπαθεί να περάσει.
4
