ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λόγω εγκλεισμού έχω πάρει λίγα κιλά. Προχτές διαπίστωσα με λύπη ότι δεν χωρούσα πια ούτε στις πιτζάμες μου. Το συζήτησα με τον σύντροφό μου και αυτός αντί να με υποστηρίξει μου είπε ότι έπρεπε να το καταλάβω και ότι τώρα είναι αργά και ότι είναι μήνες που βάζει φίλτρα στις φωτογραφίες που βάζουμε στο fb. Του είπα ότι πρεπει να μπούμε σε διαίτα όχι μονο για αισθητικούς λόγους, αλλά και για λόγους υγείας. Θύμωσε και εξοργίστηκε και με αποκάλεσε "φακλάνα" και "κυράτσα". Θέλοντας να κρατήσω όση αξιοπρέπεια μου είχε απομείνει μάζεψα όλα τα πράγματά μου από το σπίτι του και πήρα και μια σακούλα σούπερ μάρκετ με τρόφιμα που είχα αγοράσει με δικά μου έξοδα την Μ. Παρασκευή, για να του δείξω ότι όχι μόνο δεν θα μεριμνώ πλέον για το φαγητό, αλλά ότι τίθεται και ένα οριστικό τέλος πλέον. Καθώς βγήκα έξω και άρχισα να τρέχω με δάκρυα στα μάτια μου πέταξε από το μπαλκόνι και ένα σάντουιτς σε πλαστική συσκευασία που είχε αγοράσει αυτός για το πρωινό μας. Αισθάνθηκα απαίσια και προφανώς δεν έσκυψα να το μαζέψω, αλλά το άφησα εκεί. Από ένα απέναντι μπαλκόνι ακούστηκε μια φωνή "Κοίτα τη χοντρή ρε πως τρέχει". Εδώ βάζω ένα τέλος στον εξευτελισμό και ξεκινάω γυμναστική, μακριά από αυτούς τους ανθρώπους της προηγούμενης ζωής μου. Με αισιοδοξία και κέφι. Ναι, μπορούμε να πλάσουμε την ευτυχίας μας.