ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στην ζωή μου προσπαθούσα να είμαι καλός άνθρωπος , είχα ως πρότυπο τον Ιησού Χριστό και να βοηθάω, όχι επειδή έπρεπε , αλλά επειδή επαιρνα μια χαρά απεριγραπτη. Ειδικά όταν έσωσα μικρούλια γατάκια από τον δρόμο , ένιωθα σαν να έχω κερδίσει το λαχείο από την χαρά μου! Δεν μεγάλωσα σε περιβάλλον με ηρεμία και αγάπη και αρκετοί συγγενείς μου απ' τον πατέρα μου με απεριπταν λόγω του διαζυγίου των γονιών μου και επειδή αυτός ο άνθρωπος είναι Επιστήμονας κορυφαίος στο είδος του , αλλά σχιζοφρενής. Στερήθηκα την πατρική φροντίδα, είχα πατριό που με παρανοχλουσε από παιδάκι και ζούσα μέσα στον φόβο... Αναρωτιέμαι καμιά φορά γιατί συνεχίζω να αγαπάω τους ανθρώπους και τα ζώα και δεν έγινα σκληρή και με πέτρινη καρδιά? Γιατι συνεχίζω να νοιάζομαι και να κλαίω με τον πόνο τους... Καμία φορά , ειδικά φέτος που έμεινα αβοήθητη σε πολύ σημαντικά θέματα και δεν βρήκα βοήθεια από Τηλεόραση, εκκλησίες, Δήμαρχο για ένα σοβαρό θέμα επιβίωσης , έπιασα τον εαυτό μου να λεω " Δεν πρόκειται να ξανά ασχοληθώ , ούτε θα εμπιστευτώ κανέναν αφού κανέναν δεν νοιάστηκε για εμένα και μετανιώνω που υπήρξα καλός άνθρωπος και βοηθούσα τους πάντες. Όλα αυτά τα έλεγα κλαίγοντας, όταν ήμουν εκτός εαυτού και μετά το μετανιωνα αμέσως, λέγοντας " Συγχωρεσε με Θεέ μου, δεν τα εννοώ, θα συνεχισω να πράττω το καλό " ... Αν κάποιος άνθρωπος γίνεται κακός, ειρωνικός και σκληρός ,είναι επειδή τον εγκατελειψαν στα δύσκολα ή γεννιέται έτσι... Συνεχίζεις να είσαι καλός άνθρωπος αν δεν νοιάστηκε κανένας για εσένα όταν υπεφερες???