Πολλές φορές έλεγα δεν αντέχω...δεν εβρισκα καν λόγο ύπαρξης ....αλλά και όμως ...άντεξα κ βγήκα δυνατή. . όσες φορές το νιώσεις αυτό να κάνεις την προσευχή σου τον σταυρό σου κ να εύχεσαι στον Θεό να σου δίνει δύναμη .....είναι πραγματικά η μόνη παρηγοριά ....αλλιώς δεν είσαι μακριά από την απόγνωση η οποία έχει καταστρεπτικές επιπτώσεις στην ψυχή μας.....είχα για χρόνια απογνωση ευχομουν να αυτοκτονήσω καμία φορά φοβόμουν ότι όντως θα το έκανα ...τρία χρόνια πάλη με μένα με τις σκέψεις μου .. με το να βρω ένα λόγο να ζήσω ..κ ήμουν μόνο 17 όταν άρχισε αυτό . ...μέχρι π έψαξα ...τα αδιέξοδα το να μην αντέχουμε η απόγνωση δεν είναι τπτ άλλο από δαιμονικές ενέργειες έτσι το έλυσα με τον μόνο αποδοτικό τρόπο ...πήρα την απόφαση βρήκα έναν καλό πνευματικό κ εξομολογηθηκα .. μια δυο τρεις φορές μέχρι στιγμής....μετά την τρίτη φορά ...ΑΠΛΑ κάθε τέτοια κακη σκέψη ειδε φύγει αποτελούσε παρελθόν. ..για μένα αποτελεί το προσωπικό μου θαύμα τρία χρόνια μόνη μου να προσπαθώ να διώξω τη σκέψη κ μόνο με εξομολογηση να βρήκα την γαλήνη μέσα μου .....έχουν περάσει κάποιοι μήνες από τότε κ ποτέ ξανά δεν σκέφτηκα το αδιέξοδο ....νιώθω ευγνώμων που δεν πήγα σε ψυχίατρο π δεν πήρα χάπια για τις εμμονές σκέψεις κ έφυγαν με έναν τέτοιο ίσως παράδοξο τρόπο ....φυσικά κάποιες φορές ο ψυχίατρος επιβάλλεται αλλά για μένα πρώτο βήμα σε τέτοιες περιστάσεις είναι ένας καλός πνευματικός κ μετέπειτα ναι ένας καλός γιατρός όταν η σκέψη εμμένει