ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μια εξομολόγηση που είδα πιο κάτω. Πως νιώθετε όταν ξέρετε ότι είστε η δέκατη επιλογή κάποιου φίλου? Πχ ότι θα σας πάρει τηλ όταν έχει πάρει τους άλλους 9 που είναι πιο πάνω στη "λίστα" του, κ αν φάει άκυρο θα πάρει εσάς. Σας παίρνει άκυρες ώρες κ μέρες γιατί τότε σας έχει ανάγκη. Και πότε δε κανονίζετε κάτι σαν ανθρώποι. Πχ αυριο θα παμε εκεί. Τ τηλεφώνημα ειναι πάντα τέλευταιας στιγμής και πάντα συνοδεύεται απο φράση του τύπου "εγω ειμαι ήδη εκεί έλα, αλλα μην αργήσεις" (άσχετα που είσαι μ τη πυτζαμα και δεν έχεις αμάξι για να φτάσεις γρήγορα) ή "εγω θελω να πάω τώρα μετά δε με ψήνει" ή θέλει ν πάει σε συγκεκριμένο μαγαζί γιατί συνήθως έχει κάποιο συμφέρον να πάει εκεί (πχ γκόμενάκι).Και μετά σου λέει" που χάθηκες ρεεε"Η της λες αυτές τις μέρες έχω ρεπό πάρε με, δε σε παίρνει ποτέ και όλως τυχαίως μια άκυρη μερα κ φυσικά άκυρη ώρα θα σε θυμηθεί γιατί ξέμεινε. Τ έχετε πάθει ποτέ? Εγω προσωπικά προτιμώ να κάτσω μόνη μου πάρα να κάνω κάποιον να νιώθει η λύση ανάγκης μου. Να σημειώσω για τ τέλος ότι το συγκεκριμένο άτομο οταν βρίσκει γκόμενο εξαφανίζεται από προσώπου γης, γιατί πιστεύει ότι οι σχέσεις είναι πάνω από τόυς φίλους κ οι φίλοι θ σε καταλάβουν