ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω χωρίσει εδώ και λίγο καιρό από την πρώτη μακροχρόνια σχέση μου. Μπορώ να πω ότι αυτή τη φορά σαν να ξύπνησα και να είδα τι μου αξιζει άρα προσπαθώ να μην ειμαι χάλια συνέχεια. Στην ουσία με «πέταξε» χωρίζοντας με επειδή δεν του εκανα πια, (αν αυτή και καλα ήταν δικαιολογία) ενώ μου έχει φερθεί χάλια όλο τον καιρό σχέσης μας και σε πολλές περιπτώσεις ανώριμα ενώ εγώ προσπαθούσα να τα ισορροπήσω, γιατί τον αγαπούσα και αλήθεια τον ήθελα στη ζωή μου έχουμε περάσει πολλα ναι. Τέλος πάντων, έχω κλάψει ποτάμια στη σχέση, το μυαλό μου γύριζε σε σκέψεις κάθε φορά που χωριζόμασταν να πάμε σπίτια μας και αμφιβολίες από πράγματα που έβλεπα να κανει και δεν ταίριαζαν! Με το που χωρισαμε έγινε ανοιχτός για καινούργιες κοπέλες, καλα έκανε βέβαια αφού χωρισαμε δεν με νοιάζει, εγώ βέβαια θέλω πρώτα να ηρεμήσω, γιατί σε όλο το διάστημα της σχέσης δεν ήμουν ήρεμη και μετά να προχωρήσω. Τις τελευταίες μέρες τον σταλκαρα, δεν ξέρω γιατί, δεν θα υπάρξει επανασύνδεση, θα σταματήσω όμως γιατί αυτό με επηρεάζει, και αυτός το έκανε αλλά έχει μέρες που σταμάτησε, μάλλον θα νιώθει καλύτερα.. μερικές φορές ειμαι καλα και λέω στον εαυτό μου ότι δεν τον χρειάζομαι και αξίζω κάποιον να μου δείχνει την αγάπη γιατί αλήθεια έχω πολυ αγάπη να δώσω, από την άλλη πολλές φορές τον σκέφτομαι και θέλω να χωθω στην αγκαλιά του, είναι δύσκολο, όπου και να παω, όπου και να κοιτάξω μου θυμίζει κάτι που κάναμε, κάπου που είμαστε, είναι παντου ολα.