Προχωρας παρακατω,μπορει και ο ιδιος να μη θελει να τον βρεις,ενταξει οι ανθρωποι αλλαζουν μυαλα μεγαλωνοντας,απλα το αποδεχεσαι και προχωρας.Αν τον βρεις τον βρηκες,αν οχι τον αφηνεις στη δικη του ζωη.Να σε καταστρεψουν γιατι?Επειδη δε θελουν να τους βρεις?Απλα τους αφηνεις.Αν ανταποκριθουν στο καλεσμα σου εχει καλως,αν οχι ε τι να κανουμε,ετσι ηθελαν,μπορουμε με το ζορι να τους αλλαξουμε γνωμη?
5.7.2020 | 13:33
Εξομολογουμαι πως
μου λείπει ακόμα ο παιδικός και εφηβικός μου φιλος, με τον οποίο χαθήκαμε μετά από έναν θάνατο ενός σημαντικού κοινού μας ανθρώπου και εκ τότε έχουμε φτιάξει άλλες ζωές, και τώρα που τον ψάχνω δεν τον βρισκω, ή μάλλον εκείνος δεν θέλει να βρεθεί. Μια εμφανίζεται, μια εξαφανίζεται. Το αποτέλεσμα το ίδιο. Τα νεανικά μας χρόνια είναι τα πιο γλυκά, και οι άνθρωποι που τα συνοδεψαν μπορούν να μας πληγωσουν περισσότερο απο άλλους.
2
