ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 23, κάνω μεταπτυχιακό και παράλληλα εργάζομαι στο αντικείμενο που σπούδασα. Έτσι περνούν οι ώρες, αλλά νιώθω πως κάτι λείπει. Μένω στο πατρικό μου, όπου επικρατούν εντάσεις και γενικά είμαι αόρατη, καμία βοήθεια ούτε στηριξη. Έχω σχέση με ένα παιδί όπου περνάμε πολύ όμορφα, όμως λόγω των δουλειών μας βλεπόμαστε κυρίως ΣΚ και αν ξεκλεψουμε λίγη ώρα καμία καθημερινή. Παρόλα αυτά, τα ωράρια που δουλεύω είναι τέτοια που σου σπάνε όλη τη μέρα (π.χ. 11-7), και δεν έχω κάποιο άλλο άτομο να βγω μια βόλτα ή ένα καφέ όταν δεν μπορεί το αγόρι μου. Επηρεάζομαι βέβαια και με το κλίμα σπίτι και προτιμώ να λείπω όσο γίνεται.. Τι μπορώ να κάνω για να αλλάξει αυτό; Στη δουλειά είμαι και σχετικά πρόσφατη, όμως ακούω να κανονίζουν πράγματα συνέχεια μπροστά μου και ούτε μια φορά δεν με έχουν καλέσει έστω τυπικά.