Κοιταξε, εγω οταν περναω αναλογες φασεις, αισθανομαι την αναγκη να εξηγησω στην φιλη μου πως ξερεις τι '' μου συμβαίνουν πραγματα, τα οποια δεν μπορω να διαχειριστώ και συμπεριφέρομαι όχι όπως συνηθιζα, δεν θα ηθελα να μπω σε λεπτομερειες, απλά δεν φταις να μπαινεις στη διαδικασια να αναρωτιέσαι αν κανεις κατι λαθος''. Θα σου πρότεινα να κανεις το ιδιο. Μην αισθάνεσαι ασχημα που δεν νιωθεις καλα και μη νομιζεις πως με το να την αποφευγεις το κανεις πιο ευκολο, αν ξεκοψετε θα εχεις φερθει λαθος, γιατι δεν θα ησουν ειλικρινης. Εξήγησε της και θα το εκτιμήσει, θα το καταλαβει. Μη Φοβασαι.
17.7.2020 | 17:59
Φιλια(;)
Καλησπέρα σας. Έχω μια φίλη που ειναι ειλικρινά διαμαντι. Υπεροχος χαρακτηρας,δοτικη,πανεμορφη,απο τα ατομα που σιγουρα θα αναπολησεις και θα χαρεις που ειχεις στην ζωη σου. Το προβλημα στην υποθεση ειμαι εγω. Ενω την αγαπαω παρα πολυ και δεν θελω να την χασω,απομακρυνομαι απο αυτην. Δεν ξερω τον πραγματικο λογο ακομα. Βγηκα απο μια περιοδο με πολλη πιεση και προτιμω πιο χαλαρες καταστασεις,μια απλη βολτα ας πουμε,ενω εκεινη θέλει να βγαινει σε κλαμπ καιγενικα σε μερη με πολυ κοσμο. Δεν την κατηγορω,κι εμενα μου αρεσει να πηγαινω καποιες φορες,απλα οχι σε αυτην την φαση της ζωης μου. Ουτε εμενα μπορω να κατηγορησω,εχω τους λογους μου,δεν θελω,δεκτο. Απλα το κακο ειναι οτι δεν της το εξηγω και εκεινη πιστευει με το που κλειστω στον εαυτο μου οτι κανει κατι αυτη λαθος,ενω δεν φταιει. Και ξερω οτι ειναι ατομο που αν της μιλησω θα με καταλαβει,αλλα για καποιο λογο εχω κουραστει κι εγω να νιωθω 10 φορες πιο ασχημα καθε φορα που χανομαι στα δικα μου γιατι σκεφτομαι οτι στεναχωρω κι εκεινη.. Με πηρε τηλ τις προαλλες και μου ειπε ''επειδη εσυ δεν με θυμασαι ποτε ειπα να σε παρω εγω'' και προφανως εχει δικιο. Γενικα μου παραπονιουνται οτι χανομαι απο το πουθενα και παντα με θυμουνται εκεινοι και νιωθω πολυ ασχημα γιατι δεν το κανω εσκεμμενα. Δεν ειμαι σε φαση ''αα κατσε να μην τους ξαναμιλησω μεχρι να μου πουν αυτοι'. Απλα μου τυχαινουν διαφορα και υπαρχουν περιοδοι που δεν μιλαω σε κανεναν.Νιωθω οτι κοιταω μονο την παρτη μου και μαλλον ετσι ειναι τελικα(;). Θα μου λειψει αμα την χασω,αλλα δεν ξερω γιατι μου ειναι τοσο δυσκολο να της δειξω πλεον οτι την αγαπαω-και οχι μονο σε αυτην. Δεν εχω δυναμη να απολογηθω και να εξηγησω και νιωθω πολυ ασχημα. Δεν ξερω τι να κανω. Θελω να της μιλησω αλλα φοβαμαι μην την στεναχωρησω παλι μολις θελησω ξανα να απομονωθω για δικους μου λογος προσωπικους που δεν μπορω να τους πω ουτε σε εκεινη. Ειναι πολυ καλος ανθρωπος, εχει σε εκτιμηση τις ανθρωπινες σχεσεις,ξερει να αγαπαει αληθινα και δεν θελω να κλονιστει η εμπιστοσυνη της στους ανθρωπους κι αλλο εξαιτιας μου. Θα ηταν καλυτερο να αφησω τα δικα μου και να της δειξω στα αληθεια ποσο την εκτιμω ή να απομακρυνθουμε τελειως; Ειλικρινα δεν ξερω..
3
